Th&ma Hoger Onderwijs 2021-2

More documents

Recommendations

Info

Elk hoofdstuk in deel 2 kenteen vergelijkbare opzet. In eeninleiding geeft Tight een kortetoelichting op het thema, eenkwantitatief overzicht van derelevante syntheses en waarmogelijk een lijstje van tijdschriftendie zich specifiek ophet behandelde onderwerprichten. Vervolgens deelthij zijn bevindingen in naarsubthema’s die uit het bestudeerdemateriaal naar vorenkomen. Daarbij combineerthij samenvattende parafrasesmet citaten uit de onderzochtereviews en meta-analyses, trekthij vergelijkingen en schetst hijhistorische ontwikkelingen, datalles gelardeerd met zijn eigencommentaar. In dat laatste toonthij zich een meester van hetmilde understatement.Het relativerende karakter vanTights opmerkingen wordtgevoed door zijn kennis van dehogeronderwijspraktijk en vande geschiedenis. Zo wijst hijerop dat een actueel onderwerpals afstandsleren beslist geennieuw verschijnsel betreft: devroegste correspondentiecursussendateren uit de negentiendeeeuw. Maar nog typerendervoor de humoristische toon diede auteur af en toe aanslaat,is de opmerking die hij laatvolgen op die vaststelling: ‘If onewere minded, one could take thehistory of these approaches evenfurther, perhaps 2,000 years toPaul’s letters to the early Christianchurches, or to similar examples.’Naar aanleiding van detoepasbaarheid van total qualitymanagement (TQM) als generalphilosophy in het hoger onderwijsklinkt het dan weer droog:‘Academics are not known forendorsing general philosophies,except when they are so general– e.g. academic freedom – as to beextremely difficult to enforce.’Tot slot van elk hoofdstuk geeftTight een puntsgewijze samenvattingvan zijn conclusies.Ook in die ultrakorte synthesevan-synthesesslaagt hij erinbeknoptheid te combineren metgevoel voor nuance en kritischezin. Ze hebben geregeld eenaangenaam ontnuchterend entegelijk stimulerend effect op delezer. Karakteristiek is bijvoorbeelddeze conclusie van hethoofdstuk over kwaliteit: ‘Whilequality assessment, assurance andmanagement are now endemicthroughout higher education, theresearch suggests that their impactis limited because academicsremain to be persuaded about theirapplicability.’De meeste aandacht in deel 2gaat naar cursus- en curricu lumontwerp,wat vanzelfsprekendsamenhangt met de centraleplaats van deze thema’s in zowelhet onderzoek als de synthesesdaarvan. Meer dan de helft vande bestudeerde syntheses gaaterover en zes van de dertienhoofdstukken handelen overdeelaspecten ervan, namelijktypes of instruction; types oflearning; distance, online ande-learning; curriculum; assessmenten outcomes. Sommige anderethema’s zijn ofwel veel minderonderzocht, ofwel dat onderzoekheeft nog niet tot veel synthesesgeleid, zoals het geval blijkt voorsystem policy.Sommige onderwerpen komenin meer dan één hoofdstuk aanbod. Wie zich bijvoorbeeld interesseertvoor de nexus onderwijs-onderzoek– waarover wenog veel níét weten – komt aanzijn trekken in het hoofdstukKnowledge and research, maarook in het hoofdstuk over leren,dat onder meer actieonderzoeken participatie van studenten inonderzoek behandelt, en in deparagraaf over kritisch denkenuit het hoofdstuk over leerresultaten.Door kruisverwijzingentussen de hoofdstukken en dooreen handig trefwoordenregisterachterin krijgt de lezer op verschillendemanieren toegang totde gezochte informatie.Tight richt zich op zijn medeonderzoekersen op studenten,maar ook op beleidsmakersen anderen die in het hogeronderwijs werken. De eerstetwee groepen kunnen het boekgebruiken voor een oriëntatieop bepaalde onderzoekstopicsen vooral om te zien waar zezelf nog een bijdrage kunnenleveren, de derde groep wijst hetboek de weg naar wetenschappelijkeevidentie die ze kangebruiken om haar praktijk tevoeden. Tight stelt daarenbovendat organisaties die onderzoekfinancieren hier inspiratiekunnen vinden voor de keuzevan vraagstukken waarop ze hunmiddelen willen inzetten.Het voorbereidende werk datTight heeft verricht ontslaatlezers natuurlijk niet van deplicht om de wegwijzers tevolgen die hij heeft uitgezet enzich te verdiepen in de synthesesen de onderliggende studiesdie relevant zijn voor hun eigenpraktijk, studie of onderzoek.Maar Syntheses of Higher EducationResearch maakt de eerstestappen op dat pad wel veel eenvoudigeren minder tijdrovend.Bovendien helpt het boek tegenwat de auteur geestig aanduidtals unnecessary wheel reinvention.Het valt dan ook te hopen datTight zijn handige gids geregeldzal herzien, zodat hij de nieuweontwikkelingen in het onderzoekblijft weerspiegelen.Koen Rymenantsis stafmedewerker onderzoek bijde Hogeschool Gent en lid van derecensieredactie van Th&ma86
MinisterschapmetbeperkingenJet Bussemaker: Ministerievan Verbeelding – Idealenen de politieke praktijkUitgeverij Balans, Amsterdam.ISBN 9789463821445; 280 blz.€ 22,99an de afgelopenVzeven Nederlandsekabinetten hebbener slechts tweede regeringsperiode afgerond:Balkenende IV en Rutte II, beidekabinetten waaraan de PvdAdeelnam. In het eerste van dietwee was Jet Bussemaker staatssecretarisvan Volksgezondheid,Welzijn en Sport (2007-2010),in het tweede was ze ministervan Onderwijs, Cultuur enWetenschap (OCW, 2012-2017).In Ministerie van Verbeelding bliktze terug op deze perioden alsbestuurder, en op de politiekecarrière die eraan voorafging.Ik was vooral benieuwd naarhaar kijk op de periode alsminister van OCW, en eigenlijkook wel op die als bestuurdervan de Hogeschool van Amsterdamen de Universiteit vanAmsterdam (2011-2012) – voorde lezer van Th&ma natuurlijkrelevant. Haar tijd als ministerbespreekt ze, maar jammergenoeg slaat ze haar bestuursfunctiesin Amsterdam over.Bussemaker begint met eenterugblik op haar jeugd. Ze wasactief in de kraakbeweging,maar ging als kraker ook constructiefin gesprek met degevestigde orde. Het zoekennaar consensus leerde ze doorer thuis achter te komen hoede geschiedenis in Indië haarvader had gevormd. Waar zeaanvankelijk weinig begrip hadvoor haar vaders rol, leerde zezijn standpunt te begrijpen doorzich in zijn geschiedenis te verdiepen.Zo werd hun onderlingestrijd over politiek een constructiefgesprek. Dit inleidendehoofdstuk is een kennismakingmaar biedt ook een rode draad:kom op voor wat rechtvaardig is,maar heb ook oog voor anderestandpunten en zoek op eenrealistische manier naar watmogelijk is. Dit bleek later absoluutnodig in de weerbarstigeNederlandse polderpolitiek.Tegelijkertijd is het wellicht ookeen pijnpunt. De PvdA steldezich in het kabinet-Rutte II misschiente constructief op, gegevende verkiezingsuitslagen dieerop volgden. De partij wrongzich onder leiding van JeroenDijsselbloem, de minister vanFinanciën, in onmogelijke bochtenom tekorten op de begrotingtijdens een financiële crisis tevermijden, iets wat bijzonderwrang moet voelen nu de communisopinio inmiddels is dateen sterke overheid het land uitde coronacrisis moet investeren.Zowel in haar rol als staatssecretarisals in die als minister hadBussemaker te maken met eenvrij decentraal georganiseerdbestuur, bezuinigingen en eencoalitiepartner die ideologischdiametraal tegenover haar eigenpartij stond. Voor de lezer maaktze duidelijk hoe ze er binnendeze beperkingen het beste vanprobeerde te maken. Het boekleest als een verantwoordingen als een soort waarschuwing:verwacht niet te veel van deminister en het ministerie.Een aantal punten uit haarreflectie op de periode alsminister van OCW bleef mebij. Pas laat in haar termijn verscheenhet thema kansenongelijkheidop de radar. Gehinderddoor een VVD-staatssecretarisdie niet veel voor het themavoelde, wist Bussemaker tochnog snel een aantal maatregelenin gang te zetten. Subsidiesstimuleerden een betere overgangtussen mbo (middelbaarberoepsonderwijs) en hbo(hoger beroepsonderwijs), zeversoepelde de drempel tussenvmbo (voorbereidend middelbaarberoepsonderwijs) en havo(hoger algemeen voortgezetonderwijs) en een communicatiecampagnemoest hetdelen van decentrale ervaringbevorderen (de ‘Gelijke KansenAlliantie’).Deze maatregelen, die haaropvolger Ingrid van Engelshoven(D66) zou voortzetten,pasten in het beleid van die tijd(big society) en borduurden voortop het idee dat professionals enorganisaties decentraal het bestweten wat goede zorg of onderwijsis. Het zijn ook de maatregelenwaartoe Bussemakerzich als minister beperkt voelde,doordat ze als minister systeemverantwoordelijkewas en decommissie-Dijsselbloem (parlementaireonderzoekscommissieover onderwijsvernieuwingenin het voortgezet onderwijs)stevige randvoorwaarden steldeaan aanpassingen aan hetonderwijssysteem.In haar boek vraagt Bussemakerzich af hoe ze dit themabeter had kunnen oppakken.Ze hekelt het feit dat onderwijsis verworden tot een individueelconsumptiegoed, waarbij oudersproberen binnen een meritocratischkader het beste voor hunkind te organiseren, wat tenkoste gaat van de maatschappelijkefunctie van het onderwijs.87
Page 1 and 2:
WWW.THEMAHOGERONDERWIJS.ORGTH MAHOG
Page 3 and 4:
Een leven lang ontwikkelen22021
Page 5 and 6:
inhoudTH MAthemahogeronderwijs.orgE
Page 7 and 8:
Een leven lang ontwikkelenTH MA the
Page 9 and 10:
Page 11 and 12:
Page 13 and 14:
Page 15 and 16:
Page 17 and 18:
Page 19 and 20:
Page 21 and 22:
Page 23 and 24:
Page 25 and 26:
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36: Een leven lang ontwikkelenTH MA the
Page 79 and 80: TH MA themahogeronderwijs.orgMet ee
Page 81 and 82: Het rad vanongelijkheidOrhan Agirda
Page 83 and 84: De echte prijsvan hogeronderwijsNan
Page 85: Synthese vansynthesesMalcolm Tight:
Page 89 and 90: De hoogtevan de latRob Kickert: Rai
Page 91: Maar vóór hetzover is moet de opl
show all

Th&ma Hoger Onderwijs 2021-2

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?