dıyarbakır zındanı

185
ni bu so ru ya yü zey sel bir ya nıt ver mek, evet ya da ha yır de mek,
ger çek an la mı nı ver mez. Ken dim le il gi li söy ler sem, ben de ki yak la -
şım ve duy gu lar çok fark lı, çok ça tış ma lı, çok kar ma şık… Ora da ki
ya pı için bir yer de şu nu di yor sun: “Bu ce hen nem den kur tu luş
müm kün ola bi le cek mi?” Bu nu sor gu lu yor sun ve kes tir me den so -
nu ca va ra mı yor sun. Ama biz de, özel lik le be lir gin kad ro lar da, yan -
ya na ya şa dı ğı mız, so nu na ka dar bir bi ri miz den ha ber dar ol du ğu -
muz, iliş ki yi sür dü re bil di ği miz ar ka daş lar da ege men olan dü şün ce
şu dur: De ğer le ri ko ru mak, kur tul mak, par ti ye la yık ol mak… Bu,
ya şam la de ğil, ölüm le olur!… Sü reç için de ar tık bu so nuç da be lir -
gin leş miş. Ken di ne gü ve nen, ağır iş ken ce le ri ve yap tı rım la rı, ölü -
mü gö ğüs le ye bi le cek un sur la rın gi de ce ği yol bu dur. Bu ko nu da ide -
o lo jik an lam da, par ti ye bağ lı lık an la mın da biz de zer re ka dar sar sıl -
ma yok. En bü yük avan ta jı mız bu. Şu nu ra hat lık la söy le ye bi li rim:
Yıl lar bo yu par ti den ha ber siz ya şa dık, ko yu bir tec rit lik için de kal -
dık, ha ber, bil gi ala mı yo ruz. Dı şar da kim ne ya pı yor? Par ti ne du -
rum da dır? Ya şı yor mu? Dar be mi ye miş? Hat ta par ça lan ma mı var,
par ti di ye bir şey kal mış mı? Net hiç bir bil gi miz yok. Ama dı şar da
ne olur sa ol sun, biz de par ti ye bağ lı lık ko nu sun da te red düt de yok…
İl ginç bu lan lar ola bi lir, ama böy le iş te… Bağ lı lı ğın bu dü ze yi ni ki -
mi le ri an la mak ta zor luk çe ke bi lir. Özel lik le Baş kan Apo’nun var lı -
ğı, ya şa dı ğı nı bil me miz biz de şu inan cı hep ayak ta tut muş tur: “O,
tek ba şı na kal sa bi le Kür dis tan ve dev rim için sa va şa cak, di re ne -
cek ör güt le ri ya ra ta cak tır. Bu açı dan Kür dis tan dev ri mi gü ven ce -
de dir, ga ran ti si ve si gor ta sı var dır. Biz le rin bu tut sak lık ko şul la -
rın da, bu zu lüm ve vah şet ko şul la rın da sa va şa rak ve di re ne rek ölü
mü müz, Baş kan Apo’nun dev rim için yü rüt müş ol du ğu soy lu
sa va şım la ra bi rer ba sa mak ve tak vi ye olur, onu güç len di rir.” Bu
ko nu da inanç lar sar sıl ma dı ğı için biz ler de “ar tık bu iş ten kur tul ma -
nın yo lu yok, bit tik, bir da ha aya ğa kal ka ma yız” gi bi ge nel bir ka -
ram sar lık ve çı kış sız lı ğın gö rül me si söz ko nu su bi le de ğil… De za -
van ta jı mız da şuy du; di ren me az mi nin za yıf la ma sı, sü reç için de o
vah şet, o şid det, fi zi ki yıp ran ma, tes li mi ye tin gi de rek ka nık san ma -
sı, di ren cin za yıf la ma sıy la be ra ber kit le de ya şa nan ör güt süz lü ğün