dıyarbakır zındanı

573
den miş. Ga ze te ci le rin yak la şım la rı na çar pı cı bir ör nek ola ca gı için
ba yan lar ko gu şu na ya pı lan bu zi ya re ti kı sa ca özet le ye lim. Ab dul lah
Kork maz’ın İç Em ni yet Amir li gi’ne ge ti ril di gi dö nem de bir grup ga -
ze te ci ye ce za e vi gez di ri li yor. Yan la rın da ko lor du dan yet ki li ler de var.
Geç sa at ler de ba yan lar ko gu şu na gi di yor lar. Ar ka daş lar da ha ön ce le -
ri, “bir za man lar te tik çe ken el ler şim di me kik çe ki yor” baş lı gı al tın da
ken di le riy le il gi li ya la na da ya lı bir ya zı ya zıl dı gı nı öğ ren miş ler. Bun -
dan ötürü bir da ha ba sı nın ko ğu şa ge ti ril me si du ru mun da, ken di le riy -
le ko nu şul ma ya cak tav rı nı be lir li yor lar. Su bay lar ve ga ze te ci ler içe ri
gi ri yor. Ko ğu şa gö za tıp “du ru mu nuz iyi” di yor lar. Sa ki ne, “her de fa -
sın da iyi dir de yip gi di yor su nuz. İyi ol mak ayak ta olu şu muz, ma sa mı -
zın iş le me li ol ma sı vb. şey ler de ğil dir. Asıl önem li şey ler gö zar dı edi -
li yor. İş ken ce var dır, iş ken ce ya pı lı yor, in san lar öl dü rü lü yor” di yor.
Su bay la olan bu ko nuş ma ya Ter cü man ga ze te sin den Tur gay Gö zü tok
da ka tı lı yor. “Ne var, bir ba ba da ço cu ğu na to kat atar. Bu na iş ken ce
den mez. Ama cın ka rı şık lık ya rat mak, öy le bir şey yok, uy du ru yor sun”
vb. söy lü yor. Fa şist, iş ken ce ci su bay lar du rur ken “ga ze te ci” Gö zü -
tok, Di yar ba kır ce hen ne min de ki zulmü ya lan lı yor, sa vu nu yor, ar ka -
daş la tar tı şı yor. Sa ki ne öf key le; ga ze te ci lik gö re vi ni yap ma dı ğı nı, ya -
lan yan lış ha ber ler le ka mu o yu nu al dat tı ğı nı söy le dik ten son ra, “da ha
ön ce ko nuş ma dı ğı mız hal de fo toğ raf la rı mı zı ya yım la yıp, fark lı an la -
tım lar la ger çek le ri giz le din, ‘bir za man lar te tik çe ken el ler şim di me -
kik çe ki yor’ ya lan la rıy la biz le ri fark lı gös ter din. İş ken cey le ba ba to -
ka dı ay rı şey ler dir. Ay rı ca, dev le tin de ba ba mız de ğil dir” di yor. Her
şe yin iyi ol du ğu, tüm tut sak la rın ya şam la rın dan mem nun ol du ğu nu
ka nıt la ma gös te ri si ne li mon sı kıl dı ğı için, kız gın ve öf ke li bir şe kil de
ko ğuş tan ay rı lı yor lar. Ay rı cı Hil van-Si ve rek Gru bu’nda yar gı la ma
son aşa ma sı na gel di, mü ta laa ha zır lan mış ve ha zır la nan mü ta laa ba sı -
na yan sı yor. Bu ara da –1986’nın ya da 1987’nin Tem muz’u ola cak
sa vun ma la rı mız da be lirt miş tik– bir kaç ar ka daş ça tış ma da öl müş. Sa -
nı rım Mil li yet man şet at mış. “Ha in le rin so nu.” Al tın da da “ve di ğer -
le ri!” di ye hak kın da idam is te nen biz le rin isim lis te si yer alı yor. Ya ni,
da va bit me miş, ça tış ma da ölen ar ka daş lar la bir lik te biz ler de ka mu o -
yu na açık tan “ha in” ola rak lan se edi li yo ruz. On la rın ya sa la rı na gö re