dıyarbakır zındanı

459
sin! “Ben bit tim” di ye cek sin. Yok sa gül me yi, ök sür me yi ya sak la -
ma nın bir an la mı yok. Gül mey le, ök sür mey le ha ber leş me nin bir
man tı ğı yok. Dı şa vu ru lan ge rek çe böy ley di. Fa kat işin özünü ya -
ka la mak, el den ka çır ma mak ge re kir. Bir olay da ha an la ta yım: As -
ke rin ses siz, giz li ce ge lip Ke mal’in hüc re si nin önün de du rup, is ti -
ra hat sa a ti ol du ğu hal de “ni ye aya ğa kalk ma dın” di ye rek O’nu
döv dü ğünü an lat tık. Ben de ter si ni yap tı ğım için da yak ye dim.
- Na sıl?
- Yi ne bir is ti ra hat sa a ti… Ko ğuş ta tam bir ses siz lik var. Gar di -
yan giz li ce gel miş, ayak par mak la rı nın ucu na ba sa rak do la şı yor,
“ya ka la ya cak” bi ri ni arı yor. Aya ğın da ki bo tun çı kart tı ğı gı cır tı la rı
duy dum. 3. kat ta gar di yan ol du ğu nu an la dım. Ayak ses le ri tam bi -
zim ka ta gel di ğin de kalk tım, esas du ru şa geç tim. İs ti ra hat sa a tin de
ol du ğu muz için her kes otu ru yor, ben ayak ta yım. “Ni ye ayak ta -
sın?” di ye sor du. Ben de, “gel di ği ni duy dum, aya ğa kalk tım!” de -
dim. “Ben ses siz ce gel dim, na sıl du yar sın” de di. Ye ni den, “ayak
se si ni duy dum!” de dim. Bu de fa “ki mi kan dı rı yor sun, siz ha ber leş -
ti niz, bu yüz den ayak ta sın!” de di. Ha ber leş me yok, ama inan dı ra -
ma dım. Bu nun için iyi bir so pa ye dim. Po li ti ka yı iyi an la mak ge -
rek. Bi rin de, “ben gel dim ni ye aya ğa kalk ma dın!”, di ğe rin de “ben
ses siz gel dim, ni ye aya ğa kalk tın?” di ye rek so pa atı yor. Bu her za -
man iş ken ce yap ma nın mad di ze mi ni gös te rir… Top lu da yak ye di -
ği miz bir baş ka gü lünç olay da ha: “Ka ra” de di ği miz şi ve si bo zuk
bir gar di yan var dı. Bir gün 35’e gir di, hüc re le re ses len di: “Kan ti ne
las tik ayak ka bı gel miş, alır mı sı nız?” C. De li baş’ın ku la ğı bi raz
ağır işit ti ği için ve gar di yan da bu nu bil di ği için ken di si ne ses le nip:
“Ce lal, sen de alır mı sın?” de di. Ce la let tin, gar di ya nın las tik ayak -
ka bı dan sö zet ti ği ni an la ma mış ol ma lı ki, “bi raz alı rım” de di! Ya ni,
eğer kan tin den yi ye cek içe cek bir şey ve ri li yor sa, o da bi raz al mak
is ti yor; böy le an la mış. Ce la let tin’in “bi raz alı rım” de me si üze ri ne
ar ka daş lar güldü. Bu nun üze ri ne as ker küf ret me ye baş la dı. “Na sıl
gü ler si niz!”, “si ze kim emir ver di de gü lü yor su nuz” de di ve mon tu -
nu çı kar dı, her ke si fa la ka ya ya tır dı, yo ru la na, bit kin dü şe ne ka dar
vur du. Kı sa ca sı in san, in san ol du ğu, in san ca kal dı ğı sü re ce dün ya -