dıyarbakır zındanı

292
ko nuş ma dan bir bi ri mi ze ba kı yo ruz. Ak lı ma ne re den, na sıl gel diy se,
“ekin le ri ek ti niz mi? Buğ day, mer ci mek bu yıl na sıl?” de dim. Zi ya -
ret ye ri gü rül tülü ol du ğu için ba bam an la ma dı. Bir da ha söy le dim,
bu de fa gar di ya nın dik ka ti ni çek miş ki –ida re ba zı in san la rın gö rüş -
me si ni özel ola rak din ler di– bu söz le rim den kuş ku lan mış ve bir ha -
ber leş me, şif re li bir me saj san mış. Gö rüş bit ti, ko ğuş la ra dön dük,
çok geç me den ida re tüm ce za e vi ne bir du yu ru da bu lun du. Du yu ru
şöy ley di: “Bun dan son ra, kim se gö rüş te mer ci mek ten, buğ day dan
bah set me ye cek, ya sak!” ida re nin man tı ğı bu. Ken di ne gü ve ni var,
me ka niz ma ku rul muş, de ne ti me ala bi li yor, kuş ku lan dı ğı her şe yi
ya sak la ma da sı nır ta nı mı yor. Aca ba bu ya sak lar kar şı sın da tu tuk lu -
la rın, in san la rın tep ki si ne olur, in san lı ğı ayak lar al tı na alır sam, ne
ya par lar? Bu nu önem se mi yor. Yi ne zi ya ret te zi ya ret çi le rin ba şın -
dan ge çen, ta kın dık la rı çok zen gin, il ginç ta vır lar var. Bir ar ka da şın
an ne si gö rüş te oğ luy la hiç ko nuş mu yor. Eğer ko nu şur sa far kın da
ol ma dan ağ zın dan is ten me yen bir şey çı ka bi lir, oğ lu na bu yüz den
da yak atı la bi lir di ye dü şü nü yor, gö rüş te ne le rin suç ola ca ğı nı da bi -
le mi yor. İçer de iş ken ce ya pıl dı ğı nı da öğ ren miş. Ka bin de ki as ker le,
“oğ lum na sıl sın, iyi mi sin” di ye rek ko nuş ma ya baş lı yor. Oğ luy la
ay lar ca tek ke li me ko nuş mu yor. Hep as ker le ko nu şu yor. Oğ lu da
an ne si ne sa de ce ba kı yor, o da hiç ko nuş mu yor. Ba zı la rı Türk çe yi
çap-pat bi lir di. Ko nu şur ken çok zor la nır, el le rin kol la rın yar dı mıy la
ifa de yi güç len di re rek me ra mı nı an lat ma ya ça lı şır dı. Zi ya ret te gö -
rüş çü le re de el-kol ha re ke ti yap ma ya sak la nın ca bu tu tuk lu nun ba -
ba sı me ra mı nı an lat mak, ifa de yi güç len dir mek için ba şı nı da kul -
lan mış. Her söz le ka fa sı nı bir sa ğa, bir so la eği yor, ama öy le nor -
mal bir gö tü rüş ge ti riş de ğil. Oğ lu nun kar şı sın da ade ta bir sar kaç
gi bi sal la nı yor muş. Evet… İn san la rı mı zı bu ha le ge tir di ler.
- Kürt çe, “se ni se vi yo rum” na sıl söy le nir?
- Te hes di kim. On la ra ya pı lan la rın bo yu tu çok bü yük. Ai le le ri -
mi zin hak kı nı tes lim et mek ge rek. On la ra borç lu ol ma ola yın dan da
söz ede bi li riz. Borç lu yuz zi ra, ye te rin ce sı nıf sal-ulu sal bi linç al ma -
dık la rı hal de ken di le ri ni bu ka dar vah şi bo yut ta ki bir ulu sal-sı nıf sal
ça tış ma nın tam da or ta sın da bul du lar. Bi linç öge si ol ma sa bi le kan