dıyarbakır zındanı

507
- Çok ça söy len di. Ay rı ca söy le me ye de ge rek yok. Gör me dik le ri,
bil me dik le ri bir du rum de ğil di. Söy len di ğin de ya önem se mez, ya da
“biz de açız, ne ya pa lım, si ze ye mek ve re cek ha li miz yok ya!” di ye -
rek ters ler ler di. Tu tuk lu ya ye mek ge tir me ve ya bir sa lon aç tı rıp pa ra -
sıy la ye mek al dır ma söz ko nu su ol ma dı. Ay rı ca ora da olup bi ten ler
ya nın da aç lı ğı mız ge ri plan da ka lır dı, ön ce lik le ön le me le ri, tep ki
gös ter me le ri ge re ken kü für, ha ka ret, iş ken ce, put gi bi otur tu lu şu muz
var dı. Her şey on la rın göz le ri nin önün de olu yor du. Bir ku tu da tu tul -
mu yo ruz, ay rı bir bö lüm de yok, sa lo na otur tu lu yo ruz, ara ver dik le -
rin de he yet, kür sü nün ar ka sın da ki oda la ra gi dip otu ru yor du. On lar la
ara mız da in ce bir du var var dı. Ök sür dü ğü müz de se si mi zi du ya cak
ka dar ya kın dı lar bi ze. Sa lon da olup-bi ten le rin tümü; kal kıp inen jop
ses le ri, kü für ler tu tuk lu nun çığ lı ğı on la ra ra hat lık la ula şır dı. Her şe ye
ta nık tı lar. Ama tek bir de fa bi le otur duk la rı oda dan çı kıp, gar di yan la -
ra “ne ya pı yor su nuz? Yap ma yın” de me di ler, de mez ler de.
- Tra fi ği dur du ra cak den li ağır ve özel ön lem ler eş li ğin de, kon -
voy ha lin de hal kın ara sın dan ge çi yor, Di yar ba kır’ın bir ucun dan
di ğer ucu na he men her gün sa bah ve ak şam gi dip ge li yor su nuz.
Aca ba böy le si an lar da Di yar ba kır hal kı nın han gi duy gu la rı ta şı -
ya bi le ce ği ni hiç dü şün dü nüz mü?
- Tu tuk lu la rın Di yar ba kır As ke ri Ce za e vi’nden alı nıp yar gı lan -
ma ya gö tü rül dü ğünü ço cuk lar da hil tüm kent hal kı bi li yor du. Her
gün ya şa nan bir sa vaş gö rü nümü var. Ve bu gö rü nüm, bu ha va
hal ka bi linç li bir şe kil de ve ri li yor, ken te dal ga dal ga ya yıl ma sı
sağ la nı yor du. Te rö ri ze et me at mos fe ri için de, Türk dev le ti nin, as -
ke ri nin ne ka dar hey bet li ve güçlü ol du ğu nu hal ka gös ter me
amaç la nı yor du. Ka ri yer ler, üstü açık cip le re yer leş ti ril miş ma ki -
na lı tü fek ler, el le ri te tik te ate şe ha zır as ker ler, nam lu lar hem bi ze,
hem de hal ka dö nük… Cem se ler tık lım tık lım as ker do lu, tu tuk lu -
la rın bu lun du ğu ring ler ka fi le nin or ta sın da. Ara yol lar, ana yol lar
tam bir ku şat ma al tın da. De di ği miz gi bi o gi diş ge liş ler bir an lam -
da sö mür ge ci fa şist dev le tin, or du su nun haş me ti nin, hey be ti nin
ser gi len di ği bir ge çit tö re ni ne dö nüş tü rü lü yor du. Bir güç gös te ri si
ya şa nı yor; “iş te biz bu den li güç lü yüz, ba kın hep si eli miz de, pen -