dıyarbakır zındanı

285
- Olu yor iş te. Kür dis tan ve Di yar ba kır’da bun la rın ol ma sı için
ay rı bir ne den mi ge re ki yor? Ço luk-ço cuk, ka dın, er kek, hep si ka -
rı şık. Baş lı yor lar döv me ye, kı rım dan ge çi ri yor lar hep si ni. Bu bü -
yük ha va lan dır ma da ba zen zi ya ret çi le re atı lan top lu da yak la rın ya -
nın dan, “yat, kalk, sü rün” de yap tı rı lı yor. Ay rı ca içer de di re nen,
he def alı nan ar ka daş la rın ai le le ri ne da ha çok zu lüm edi li yor du.
Böy le ai le le re özel ola rak yö ne li yor lar dı, sa at ler ce tu va le te ka pat -
mak tan tu ta lım da da ha ağır uy gu la ma la ra ka dar çe şit li iş ken ce ler
ya pı lı yor. Ör ne ğin Şe ner’in an ne si Sa li ha, Esat Ok tay’ca sa at ler ce
tu va let te ka pa lı tu tu la yor. He men he men her haf ta Sa li ha’nın ya şa -
dı ğı ma ce ra bu. Bir baş ka yıl dır ma bi çi mi de genç kız la rın, ge lin -
le rin kim lik le ri alı nı yor, ya kı nı olan tu tuk lu ya ge ti ri lip gös te ri li yor.
“Bak eli miz de ler. Kur tu luş yok is te di ği mi zi ya pa rız” me sa jı ve ri le -
rek tu tuk lu yu bi raz da ha çö kert me ye ça lı şı yor lar.
- Bu zul mün gö rün tü sel ne den le ri de mi yok? Yok sa doğ ru dan
doğ ru ya mı ya pı yor lar?
- Yok… Hiç bir ne den yok. Ya ni ne den ya rat mak ko lay! Gö rün -
tü sel ne den di yor sun, de ğil mi?
- Evet.
- Biz so ru nun özünü ko yu yo ruz.
- Özünü an la dım. Ulu sal so ru nun ya kı cı bir bi çim de or ta ya çık -
ma sı ger çek li ği nin yan sı ma la rı. Ama tüm bu fü tur suz lu ğu ak lım
al mı yor.
- Önem liy se gö rün tü sel ne den le ri ni söy le ye lim.
- Bi le lim… Bu al çak ça man tı ğın pra tik te na sıl yan sı dı ğı nı gör -
mek biz ler için öğ re ti ci ol maz mı?
- İçer de na sıl ki tu tuk lu yu döv mek için, “ni ye öy le yü rü dün, ni -
ye sa ğa so la bak tın, ni ye sal la na rak gel din” vb. bir ne den se, dı şar -
da ki gö rüş çü ler için de bir ne den dir. On la ra da “ni ye gö rü şe ge li -
yor su nuz? Ço cuk la rı nız ha in dir… On lar dev le ti, mil le ti, böl mek
is te di. Ni ye bun la rı ev lat lık tan red det mi yor su nuz. Han gi yüz le bu -
ra ya ge li yor su nuz? Sa ğa so la bak tın, fı sıl daş tın…” di yor lar dı.
Bun dan iyi ne den mi olur? “Ne den” sı ra la ma sı sa de ce bu nok ta da
kal mı yor! “Gö rüş te oğ lun la ne ko nuş tun? Ya nın da ki zi ya ret çi ye ne