dıyarbakır zındanı

583
bir şe yin den ötürü se ver sin. Bu nu ni çin se vi yor sun? PKK sa na ne
ver di? Ne yin kar şı lı ğı ola rak se vi yor sun?” de di. En so nun da A.
Sev gat, “Kür dis tan’ı ku ra ca ğı için se vi yo rum” de di. Bu tek cüm le -
lik ya nıt bi zi coş tur ma ya yet ti. Ba zen TV’de sey re di yo ruz, çıl gın
se yir ci ler var. Ta kım la rı bir gol at tı ğın da or ta lı ğı yı kan ta raf tar la rı
bi lir si niz. O he ye ca nın do ruk ta ol du ğu an, her kes el kol sal la ya rak
çıl gın ca al kış lar ve bo ğa zı nı yır tar ca sı na ba ğırır. O an mah ke me de
ya şa dı ğı mız böy le si bir duy gu yo ğun lu ğuy du.
- Ön der kad ro la rın de ğil de, sı ra ne fe ri in san la rın da mah ke me
kür sü sün de Kür dis tan da va sı nın sa vu nu cu lu ğu nu yap ma ya so yun -
ma sı na ta nık ol du ğu nuz için mi böy le si ne yo ğun bir duy gu ya ka pı -
lı yor su nuz? O in san bun la rı söy le di ğin de siz de ha kim olan duy gu,
“biz ar tık bu işi gö tü rür, za fe re ulaş tı rı rız!” şek lin de bir duy gu
muy du?
- Evet… Ar tık bu in san la rın da Kür dis tan’dan sö zet me si, epey -
ce yol al dı ğı mı za işa ret ol du ğu gi bi, da ha öte an lam la rı da içe ri yor.
Mah ke me sa lo nun da düş ma na doğ ru dan bir vu ruş var! Halk ve
par ti de ğer le ri nin bu den li güçlü po zis yon da olan bir düş ma na kar -
şı sa vu nul ma sı onun ge ri ci li ği ne bü yük bir dar be vu rul ma sı söz ko -
nu su. Ya ni her söz ora da kar şı cep he de bir ge dik da ha açı yor. Bir
cep he nin alı nıp ve ril me si, ta raf la rın bir bi ri ne kar şı lık lı ola rak gül -
le ler sa vur ma sı söz ko nu su. Kı lıç lar çe kil miş, çıp lak bir vu ruş ma,
bir bi ri nin üze ri ne yü rü me ya şa nı yor. Mah ke me ler sü re ci eğer iyi
ko nu lur sa, söy le dik le ri mi zin ger çek li ği da ha iyi or ta ya çı kar. As -
lın da şu an ifa de ek sik li ği için de yim. O anı, o sa lon da ya şa nan la rı
her yö nüy le an la ta bil mek, ve re bil mek ola sı de ğil. Or ta ya öy le bir
du rum çık mış ki; ar tık “öl düm mü, kal dım mı, idam ala cak mı yım,
al ma ya cak mı yım?” gi bi so ru lar, dü şün ce ler özel lik le mi li tan un -
sur lar açı sın dan unu tu lan şey ler. “Kür düz ve Kür dis tan lı yız” de -
mek le ce za e vin de epey sı kın tı lı an lar ya şı yor duk. İş ken ce gör me -
mek için so rul du ğun da söy len me miş, ya çe şit li ba ha ne ler uy du ru -
la rak ya nıt ge çiş tir miş, ya da açık tan “Kür düm” di ye me mi şiz dir.
Ama mah ke me de ar tık bun la rın hep si bi ti yor. Çünkü ta rih ya zı lı -
yor. Tüm kay gı ve kor ku la rı mı zı bu ta rih sel gö rev bas tı rı yor, si lip