dıyarbakır zındanı

399
kes pi ja ma gi yer, siz de gi ye cek si niz” de di ler. El bi se le ri mi zi de ğiş tir -
dik. “He men ya ta ğa ya tıp sır tüstü uza na cak sı nız ve esas du ru şa ge -
çe cek si niz!” de di ler. Biz hem şa şı rı yor, hem de tep ki gös te ri yo ruz. O
sı ra çok da fe na yım, zor ne fes alı yo rum, ku su yo rum, ne fes dar lı ğı
var. Biz den is te nen le ri yap ma dık bi raz ce bel leş tik, is te dik le ri gi bi
dav ran ma mı zı sağ la ya ma dı lar. Beş-on da ki ka son ra dok tor içe ri gi rip
“du rum la rı na sıl” di ye sor du. İyi bir dok tor du. Si vas lı, ha tır la dı ğım
ka da rıy la is mi nin Sey di Pak süt ol ma sı ge re kir. Biz le rin o hal dey ken
bi le as ke ri ku ral la rı ye ri ne ge tir me ye zor lan mış ol du ğu mu zu gö rün ce
gar di yan la ra kız dı, “bı ra kın ar tık, ye ter, bu ra sı has ta ha ne dir!” de di.
Son ra bi ze dö nüp “ser best olun, na sıl is ti yor sa nız öy le ya tın” de di.
Ça vuş, dok to ra “ol maz, ya sak, is te dik le ri gi bi ya ta maz lar, ku ral la ra
ay kı rı!” de yin ce, dok tor da, “bı rak ku ra lı mu ra lı, bu ra sı has ta ha -
ne!” di ye rek ıs rar et ti. Ya ni ya pı lan la ra ta vır ko yup ris ki gö ze al dı.
Ve biz di ğer has ta la ra gö re da ha ser best tik, ama dı şı mız da ki ler için o
ku ral lar hiç bir bi çim de de lin me den sürdü, sür dü rüldü. Ey lem de yiz,
ko lor du nun bi zim le ölüm oru cu nu bi tir me ve so ru nu çöz me ça ba sı
var. Bu yüz den has ta ha ne ye kal dı rıl mı şız, ey lem sü re sin ce dört ar ka -
da şı mız da şe hit düş müş. Du ru mu çok ağır olan iki-üç ar ka daş da ha
var. İş te has ta ha ne de böy le kar şı la nı yo ruz. Ney se, ölüm oru cu so nuç -
lan dı, ye mek ye me ğe baş la dık. Ama tüm ça ba mı za rağ men has ta ha -
ne kan ti nin den bir şi şe süt, mey ve su yu vb. hiç al dı ra ma dık, has ta ha -
ne nin ver di ği üç öğün ye me ğin dı şın da hiç bir şey yi ye me dik. Bi li nir;
ölüm oru cu son ra sın da vü cut bü yük bir aç lık his se der, nor mal in san
gi bi üç öğün yi ye mez sin. Bir çok öğün, azar azar bir şey ler ye mek ge -
re kir. Ama biz o ola na ğı bu la ma dık.
- Ölüm oru cu nu bı rak tı ğı nız za man, ora da ki as ke ri ku ral la ra
uy muş mu ol du nuz?
- Evet… An laş ma he nüz as ke ri ku ral la rı kal dı ra cak dü zey de
ger çek leş miş de ğil di. Ama esas ola rak da on la rın bek le di ği bo yut ta
ku ral la ra uy ma da hiç ol ma dı.
- Ör ne ğin ya tak ta esas du ruş ta de ğil mi si niz?
- De ği liz, otu ru yo ruz, ya sak ol du ğu hal de soh bet edi yo ruz, ka -
pı da ki gar di ya nı zor la yıp sık sık tu va le te çı kı yo ruz.