dıyarbakır zındanı

358
be ğen me dik le ri her han gi bir dav ra nı şı ser gi le yen olur sa, ya da
ters lik ya pan çı kar sa, ön ce ken di le ri dö vü yor son ra ida re ye ha ber
ve rip, döv dür tü yor lar. Yıl maz Yal çı ner fa şist-şe ri at çı eği tim an la -
yı şıy la ço cuk la rı yo ğur ma ya baş lı yor ve “bey tül mal” de dik le ri
“is la mi ko mün” ku ru yor lar. Ço cuk la rın ge len eş ya sı na, pa ra sı na
bu ekip el ko yu yor ve ken di ih ti yaç la rı doğ rul tu sun da is te dik le ri
gi bi har cı yor, kul la nı yor lar. Ko ğuş ta ki şe ri at çı eği ti min bir par ça sı
ola rak med re se ler de ho ca la rın yap tı ğı gi bi fa la ka ya çek me ler, nef -
si kö relt mek adı na yi ye cek ver me me, ya da si ga ra ya sak la ma gi bi
ek ce za lan dır ma lar da bu lu nu yor lar. Ya ni ço cuk la rı eko no mik yön -
den sö mü rü yor ve on la rı ken di le ri ne da ya nak ya pa rak ida re kar şı -
sın da ko num la rı nı güç len di ri yor lar. İda re de on la ra şe ri at te me lin -
de di ni eği tim yap tı ra rak, bu ço cuk la rı sol dü şün ce için de tut mak -
tan sa şe ri at çı ya pa rak da ha az teh li ke li ha le ge tir me yi yeğ li yor.
Önü ne koy du ğu bu uy gu la ma Yıl maz Yal çı ner ora dan gi de ne ka -
dar de vam et ti. Da ha son ra da bir sü re sür dür dü ler, ama so nun da
ço cuk ko ğu şun da ken di li ğin den bir ay rış ma ol du.
- Na sıl bir ay rış may dı bu?
- Bir kıs mı is la mi dü şün ce yi, ve ri len o eği ti mi be nim se di, es ki
dü şün ce le rin den vaz geç ti ve bi zim le olan bağ la rı nı ko par dı, bir kıs -
mı ise bir-iki yı lı bu lan bu eği ti me rağ men mi li tan ya pı sı nı ko ru du.
Biz le re olan inan cı nı ve gü ve ni ni sar sıl maz bi çim de sür dürdü. Ki,
ba zı ço cuk la rı dı şar dan ta nı rım, ateş par ça sıy dı lar. Hâlâ anım sı yo -
rum Hil van’lı bir ço cuk var dı, sı kı yö ne ti min ila nın dan son ra il çe ye
as ke ri pan zer ler, ka ri yer ler le ko man do bir li ği gel miş ti. Ço cuk lar
ko man do la ra sal dı rı yor lar dı. Bu ço cuk da on la ra aman ver me yen,
taş la yan, ka ri yer le rin pa let le ri ara sı na ke çe ko yup diş li si ni at tı ran
bi riy di. Su bay lar so nun da bi ze ha ber gön de re rek, “bi ze ka rış ma yın,
biz kim se ye sal dır ma ya ca ğız, ço cuk lar üs tü mü ze bu şe kil de gel me -
sin ler, dur du run!” de mek zo run da kal mış lar dı. İş te ba zı la rı böy le
ya man ço cuk lar dı. Ve bi zim le kır sal alan da ça tış ma la ra ka tı lan köylü
mi li tan ço cuk lar… Bun lar en so nun da ta vır koy muş lar. Bir gün
hep si bir bi ri ne gi ri yor ve din ci ge çi ne rek ken di le ri üze rin de ta hak -
küm kur ma ya ça lı şan lar la kav ga edi yor lar. Kep çe ler le, de mir ler le,