Bizim Yunus - Eskişehir Valiliği

Bizim Yunus / Mustafa Özçelik
BEKTAŞİLİK ve YUNUS
“ Yunus Emre’nin Bektaşi olarak gösterilmesi gerçeğe uygun değildir.”
F. Kadri TİMURTAŞ
Türk tasavvuf tarihi içinde çok özel bir yerde duran Bektaşilik, daha başından beri Yunus
Emre’ye sahip çıkmış ve onu Bektaşi bir şair olarak göstermiştir. Zaten Yunus Emre’yle alakalı
ilk menkıbevî bilgiler de Bektaşi kaynakları arasında yer alan Velâyet-nâme’de bulunmaktadır.
Buna göre Yunus’un şeyhi olan Tabduk Emre, Hacı Bektaş’ın yolunda bir sufîdir.
Yunus’un:
Yunus Tabduğ u Saltuğ u Barak’dandur nasîb
Çün gönülden cûş kıldı ben nice penhân olam
beyti bu yüzden Yunus’un tarikat silsilesini gösterir. Buna göre “Yunus Emre’nin
tarikatı, Tarikat-ı Bektaşiye’dir. Silsile-i meşayihi: Tabduk Emre, Barak Baba, Sarı Saltuk
vasıtasıyla Pir-i tarikat Hacı Bektaş Veli’ye vasıl ve müntehi olur.” 74
Bu silsile bu beyitte adı geçmese de Saltuk ve Barak yoluyla Hacı Bektaş’a kadar uzanır.
Çünkü bu iki ismin Bektaşi oluşları konusunda ortak bir kanaat vardır. Dolayısıyla Yunus,
bu çevrelerce Bektaşi olarak kabul edilir ve Alevî-Bektaşi edebiyatının en zirve ismi olarak
benimsenir.
Yunus’un tarikat arayışına 20-25 yaş civarında girdiği düşünülecek olursa menkıbe
bilgilerinin doğru olabileceği sonucuna varılabilir. Çünkü Yunus Hacı Bektaş’ın yaşadığı yıllara
yetişmiştir. Hacı Bektaş, 1270 yılında vefat ettiğinde Yunus da o tarihte 30 yaşındadır.
Fakat bu menkıbe, Yunus’la Hacı Bektaş’ın görüşmelerinden söz etmez. Çünkü
menkıbede Yunus, gerek buğday istemeye gittiğinde gerekse sonradan himmet talep ettiğinde
Hacı Bektaş’la değil onun yakınlarıyla görüşür. Sonunda Yunus Emre, Hacı Bektaş tarafından
bizzat eğitilmek yerine Tabduk Emre Dergâhına gönderilir. Bu bakımdan Yunus’en en kuvvetli
74. M.İhsan Oğuz, Yunus Emre, s.73
63