Bizim Yunus - Eskişehir Valiliği

Bizim Yunus / Mustafa Özçelik
Sakıngıl yârin gönlün sırçadır sımayasın
Sırça sındıktan geri bütün olası değil
Eğer bir kişi gönül yıkmışsa onun ibadetlerinin de Tanrı katında bir değeri olamaz.
Çünkü ibadetler Allah’a yakın olmayı sağlayan davranışlardır. Gönül kıran istediği kadar
namaz kılsa, istediği kadar Hacc’a gitse bile bu temel yanlışı yapmışsa bunların hiçbir kıymeti
olmayacaktır:
Ak sakallı pir koca
Bilmez hâli nice
Emek yemesin hacca
Bir gönül yıkar ise
….
Bir kez gönül yıktın ise
Bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi
Elin yüzün yumaz değil
İnsan, yeryüzüne Allah’ın hâlifesi olarak gönderilmiştir. Görevi gönül yıkmak değil
tam tersine gönül yapmak olmalıdır.
Ben gelmedim davi için
Benim işim sevi için
Dostun evi gönüllerdir
Gönüller yapmaya geldim
“gönüller yapmak” ifadesi bu sevginin anlam alanının ne denli geniş olduğunun da
bir ifadesi olarak dikkat çekicidir. Bütün insanlar bir gönlün sahibi olduklarına göre burada
yakın akraba, arkadaş, millet kavramları birdenbire bütün insanlık şeklinde bir genişlemeye
uğramaktadır. Böyle olması da yaradılışın bir gereğidir. Çünkü Allah her can’a nazar kılmıştır.
Öyleyse herkese hatta sadece insanlara değil bütün varlıklara “bir göz ile bakmak gerekir.”
Birlik içinde olmak böyle sağlanabilir. Birlik ise beraberinde “dirlik” i getirir. Biz, bunu “dirilik”
olarak da anlayabiliriz. Böylece diri olan; nefes alıp veren, oturup kalkan değil; yüreğiyle var
olan, yüreğiyle yaşayan kişidir.
Yunus’un bu mısraları söylediği çağda Anadolu’daki en mühim problem; kargaşa,
tefrika, kin ve düşmanlıktı. Ama Yunus’un sevgi çağrısı Anadolu’yu da aşan evrensel bir sese
dönüşür. Bütün varlıkları kapsar. Tıpkı güneş örneğinde olduğu gibi... Allah’ın bir rahmet
tecellisi olarak karanlığı dağıtmak, canlıların varlıklarını sürdürebilmek için ihtiyaç duydukları
güneş, Doğulu, Batılı; insan, bitki ayrımı yapmadan ışıklarını hepsi için yeryüzüne salar. Sevgi
ışığı da işte böyledir. Herkes ve her şey içindir.
93