TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefaııo E. D'AnnaDreamer sesindeki aynı acımasız tonu sürdürerek şaşırtıcı biçimde alçakbir sesle, "Sesini yitirene dek saatlerce ağladığın zamanları anımsıyormusun?" diye sordu. Uzak geçmişime ait kesitlerden görüntüler, birillüzyonistin elinde maharetle karışan iskambil kartları gibi birbiri ardınca,üst üste binmiş ve karmakarışık halde çabucak zihnimden geçti. Tüm bukesitler birbirine benziyordu; ışık hep aynıydı, Napoli'deki çocukluğumunbüyülü atmosferini, eski evi, Carmela'nın odasını ve kapakları aynalıgardırobu tanımıştım. Sanırım altı yaşlarında bir oğlan, yerde oturmuş feryatfigan, durmaksızın ağlıyordu... o çocuk bendim."Hâlâ oradasın, henüz hiçbir şey değişmedi. Çocukluk kaprislerin hiçdeğişmedi, şimdi sürekli olarak şikâyet etme ve kendine acıma eğilimiyleaynı şekilde devam etmekte." Sustu ve zaman hiç geçmeyecek gibi geldi.Dreamer sonunda, "Kimse değişmiyor... değişmek olanaksızdır," dedi."Yedi yaşında bir çocuk, bir çömez gibi çoktan kederli yetişkinlerordusuna katılmıştır. Dünyanın tepetaklak bir betimlemesiyle tüminançlarını, önyargılarını, boş inanışlarını ve fikirlerini, 'Mutsuz insanlar'kulübüne ebediyen girmesine hak kazandıracak kadar, küçük bir Spartalıgibi daha o yaşta edinmiştir.Bir insanın düşüncesi, duyguları ve bedeni iç içe geçmiş eşmerkezlievrenlerdir, hepsi birbiriyle bağlantılıdır. Kişinin bilerek ses tonunu veyatınısını değiştirmesi, sırtım bir milim dikleştirmesi veya açıkça görünenönemsiz alışkanlığını düzeltmesi bütün yaşamını değiştirmesi demektir. Bu,neredeyse olanaksızdır."Uzun bir süre kılı kırk yararcasına, sert bakışlarla yüzümü inceledi ve bende bu incelemeye sessizce katlandım. Ruhumdaki en ufak bir kıpırtının bileO'nun gözünden kaçmayacağını ve bu karşılaşmada hile yapmanın imkânıolmadığını biliyordum. Bu benim için ya hep ya hiç demekti. Bir yanda birgün kendimi fethetmem, 'düş'e bağlanmam, yaşamımın muhteşem birkişisel maceraya dönüşme olasılığı, öte yanda çaresizce boşluğa düşercesinekendimi ebediyen yitirme olasılığı, hepsi aynı yerde, bir aradaydı. Yaşamımbir pamuk ipliğine bağlanmış, asılı olarak dipsiz bir karanlığın ağzındaöylece sallanıyordu. Tek bir sözcük, ses tonundaki bir değişim veya birparça uzayan sessizlik onu uçurumdan aşağıya, ortak bir yazgının içinedüşürmeye yeterdi.Antrenmanlı birinin bedenindeki esneklik ve çeviklikle, Dreamer daaniden, eğildiği yerden doğruldu; havuzun açık mavi suları bir kelebeğinyansımasını andıran bu hareketi yakalamakta gecikmedi, yüzeyi titremeyle108