TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Tanrılar Okulu"Hala zamanın varken kendi kendine gerçekleştirdiğin felaket tellallığınile savaşmak için tüm gücünü kullan. Tüm hayatın boyunca yenilgi vebağımlılık için programlandın. Bu görüşü yık ve hayatın boyuncakarşılaşmış olduğun bozulmuş yetişkinler ve tüm kara talih ustalarıtarafından sana aktarılan dünya tarifinden kurtar kendini!. Hastalığa veyaşlılığa inanmaktan vazgeç... Yalan söylemeyi bırak!... Bütün bunlarabaş kaldır ve sırtında taşıdığın ağırlıkları at gitsin... Sırtını doğrult, boynunuve başını dik tut. Gereksiz kilolarından, yağlardan ve yalanlardan kurtul."Benimle şişman biriymişim gibi konuşuyordu. Beni inciten sözlerininyüreğimi yaktığını hissettim, katlanılması zor bir haksızlık karşısındaduyulan kör bir hınçla dolmuştum. Aslında, kilom seksen beşin birazüzerindeydi ve bana göre, benim boyumdaki biri için hiç de aşırı değildi.Dıeamer'la benim aramda oluşan bu küçük sayılabilecek ayrılık,açıklayamadığım fiziksel bir acıya dönüştü. İnsanlar arasında sadece doğalve kabul edilebilir olmakla beraber, tarafsız bir aydın olmanın ve güçlü birkarakterin belirtisi de sayılan farklı görüş ve düşünce biçimleri, Dreamer'labirlikteyken bağışlanamaz oluyordu, hatta yasadışı gibi geliyordu. Şimdiyekadar, O'na gözle görülemeyecek kadar incecik liflerle nasıl bağlıolduğumun ayırdına çoktan varmıştım. Yıldızlar arası mesafeleri kat ederekbir araya gelen varlıklarımızın, birbiriyle yavaş yavaş nasıl sarmalandığınıgördüm. Görünmeyenden doğan mitolojik bir varlık ortaya çıktı ve zihniminiçinde bir baştan bir başa doludizgin koşan, yarı insan yarı at vücutlu birkentaur biçimini aldı. Bu varlık, gelecekten capcanlı bir belirti gibi, insanıntüm geçmiş nesillerinin ufuk çizgisine doğru bir sıçrama yaptı ve ben buyeni varlığı, yarı insan-yarı düş olan yeni türün özgün örneğini tanımıştım.Nedenini bilmiyorum, ama bu görümü acilen zihnimden uzaklaştırmakihtiyacı duydum. İçimde, onu gizlice çalmışım ya da bir insan görmemesigerekirken Aktaion'un gördüğü şeyi ben istemeden gözetlemişim gibi bir türmahcubiyet, tarifsiz bir suçluluk duygusu uyanmıştı. Suçüstü yakalanmaktankorktum. Ancak Dreamer da sanki imgelemem için beni serbest bırakmışgörünüyordu.Sonrasındaki suskunluk süresi, düşüncelerimi yeniden toparlamama, enazından eski doğrularımın kırık parçacıklarını önceki haline getirmem içinbana zaman verdi.133