TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'AnnaArdından, sanki görünmeyen bir kitaptan alırcasına, ezberinden söylemekyerine gözlerini kapatıp sözcükleri okudu: "Beden, ruhun ete bürünmüşhalidir. Ruh ne kadar ölümsüzse, beden de o kadar ölümsüzdür."Okul'u anımsamaktan ve yıllardır kendisinin de duymadığını sandığımkendi sözlerini yeniden işitmekten duyduğu sevinci apaçık ortadaydı. Banadüşünceleri nedeniyle Lupelius'un Hristiyanlıktan aforoz edildiğini veyakılmaktan bir mucize sonucu kurtulduğunu anlattı. Onlar için en büyüktehlike, Lupelius'un bir bireyin gerçekleştirebileceklerinin olağanüstüboyutlarda olduğuna ve yaşamın ölüm karşısında son zaferi kazanacağınaolan kesin inancıydı. Esas olarak, cemaatin toplu olarak ibadetine dayalıHristiyan Kilisesi ve diğer bütün dini kurumsal düzenler için, tek tek herbireyi kendi kırılganlığını ve ölümlü yazgısını değiştirmek üzereayaklanmaya çağıran 'Varoluş devrimi' kavramından daha tehlikeli birdüşünce daha olamazdı. Bu düşünce, şeytanlar, ejderhalar ve içteki hilkatgaribelerine karşı, insanların 'şüphe', 'korku' ve 'acı' olarak adlandırdıklarıve Lupelius'a göre de her kötülüğün ve her felaketin asıl nedeni olancanavarlara ve devlere karşı verdikleri mücadeleyi anlatıyordu.Düzen karşıtı böylesi yıkıcı düşünceler yüzünden, insanların onasaldırması ve eziyet etmesi pek şaşırtıcı değildi. Nitekim Lupelius veeserinin bütün izleri yok olmuştu. Fakat şimdiki görüşüme göre bu, amansızbir düşmanlığın sonucundan çok, Lupelius'un kendi planladığı bir stratejigereği gerçekleşmişti.Onun okuluna kabul edilmek, çetin sınavlardan geçmek; Lupelius'unyanında yaşamak ise, uzun süre büyük zorlukları göğüslemeye razı olmakanlamına geliyordu. Lupelius, öğrencilerinin en büyük tehlikelerin arasındansağ salim geçilebileceğini kendilerinin de görmesini sağlayarak, fizikselölümsüzlük ve yıkılmazlık üstüne doğrudan bir deneyim geçirmeleriniistiyordu. Nitekim onun kutsamasını alarak yola koyulan bütünöğrencilerinin, en küçük bir çizik bile almadan döndüklerine tanık oluyordu.Böylesi gerçeküstü durumun neye mal olduğunu sordum.Peder S. gözlerini yarı kapalı tutarak, "Kişinin kalkanı, kendi saflığıdır;hayata ve ustasına olan sevgisidir," diye ezbere okudu. Vereceği yanıtüzerine düşünmekten öte, sanki bir şeyi yeniden hatırlıyormuş gibi göründü."Lupelius'a göre saflık, insanın sahip olması gereken en önemli özellik veinsanlığın en yüce hedefi olan fiziksel ölümsüzlüğe onu götüren yoldur."Sözlerini kesip ara verdiğinde zaman geçmek bilmedi.76