TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'Anrıadinamik adam görüntüsü ne yazık ki her geçen gün biraz daha kendigölgesine dönüşmekteydi. Evin içinde oradan oraya endişeyledolanıyordum. Zamanımın çoğunu ev için hesaplar yaparak, işçilerleşöminenin ya da yer karolarının nasıl yerleştirilmesi gerektiğini tartışarak,bir sınır ihtilafı nedeniyle komşumla dalaşarak veya bir yağmur borusugiderinin bağlantısıyla uğraşarak geçiriyordum.Komşularımla iyi ilişkiler kurmaya çalışmıştım, hatta bu amaçla onlaraKuveyt'ten getirdiğim bazı elektrikli ev aletleri hediye ettim ve onları evimedavet ettim. Fakat tüm bu gayretlerim onların düşmanlıklarını yatıştırmayayetmedi.Heleonore ve ben, bir neozoik kıvrımda gizlenmiş o küçük ülkede suçlusayılıyorduk. Şimdi, daha buraya varır varmaz, sanki buradakiler desuçumuzu duymuştu ve kimsenin bizi hoş karşılamaması için genel bir emirçıkarılmış gibi tüm dünyadan dışlanmıştık. Tüm ülke, hipnotik bir itaatinşaşmazlığı ve çabukluğuyla yaşamımızı zorlaştırmak üzere bu emreuymuştu. Giorgia'yla Luca'nın okula kabul edilmelerinden, evdekionarımları yapabilmek için alınması gereken belediye izinlerine kadar herşey inanılmaz engellerle karşılaşıyordu.Şikâyet ettim, homurdandım, bürokrasiyi, olayları, kişileri, koşullarısuçladım ve değişimin sadece görünüşte olduğunu anlamamıştım. O kapıyıardımda açık bırakarak, başarısızlığıma karar vermiş ve yenilgimi çoktanplanlamıştım."İnsanın en büyük düşmanı yine kendisidir! Bir insanın sıradanlıkhapishanesini terk etmesinin, kendi sınırlarına karşı ayaklanaraksaldırmasının, dünya tarifini altüst etmesinin ne denli zor olduğunun enbelirgin örneği sensin. Hissettiğin şu acı, ıstırap çekmek için duyduğun osarsılmaz bağlılık da bunun en açık kanıtıdır.Yaşamın, sanki köklerinden çürümüşçesine solmuş ve hissizleşmişgörünüyor, ama gerçek şu ki, sen zaten asla bu yoksulluktan, bu acıdan vebu hapis hayatından başka hiçbir şeyi düşlemedin."Giuseppona, kendisiyle özdeşleşen, dünyanın neresine gidersek gidelim,yaşadığımız her evi bir ezgi gibi dolduran neşesini ve konuşkanlığını buradayitirmişti. Artık onun komik fıkralarını, doğaçlama oynadığı,mırıldanmalardan, şarkıları eşliğinde yaptığı danslı gösterilerine kadaruzanan ve sonunda bir destan havasına bürünen teatral piyeslerini ve aileninyaşadığı güncel veya geçmiş tüm olaylara verdiği şiirsel görüşlerini işitmezolmuştum.290