TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Tanrılar Okulu"Bir gün senin ajandan da özgür insanın, daima kendi içinde bir çözümesahip olduğunu, hatta kendisinin çözüm olduğunu bildiği için gerçek rolyapan bir insanın ajandasına benzeyecek. Görüşmelerle rolleri oynayacakve dünyayı mümkün olan en iyi şekilde serbestçe olacaklara bırakacaksın.Dünya herhangi bir çaba veya kısıtlama olmaksızın senin şaheserin olacak.Ancak o zaman senin ajandan da gerçek bir liderin ajandası gibi olacak... vesadece boş sayfalardan oluşacaktır."7 "Alo, ben kimim?"Gün doludizgin başlamıştı. Samia'daki evin terasında sabahın erkensaatlerine rağmen birçok farklı telefon görüşmesi yapmıştım. Dreamer yanıbaşımda duruyordu ve ben gelen sorunların içeriklerine göre sesimiyükselterek tepkiler veriyor, heyecanla, kimi zaman da öfkeye kapılaraksağa sola emirler yağdırıyordum, O ise beni sessizce izliyordu.Sabahın ilk saatlerinden itibaren işin önemli bir kısmını daha işegitmeden yoluna koymaya çalışmak ve her şeyi defalarca tekrarlamanınkaçınılmaz olduğu bir beceriksizler ordusunu yönetmek gibi nankör birgörev uğruna didinip dururken, arada bir dönüp Dreamer'a bakıyordum;başıyla da olsa bana vereceği bir işaretle beni desteklediğini ya da haklıbulduğunu gösteren bir bakışını yakalamaya çalışıyordum. Nasıl bu kadarkalın kafalı olabiliyorlardı? Son derece basit ve net olan bir talimatı yanlışanlamayı nasıl başarıyorlardı?Ben uzun bir telefon görüşmesinin son diyaloglarını tamamlamaküzereyken, Dreamer beni şaşkınlığa düşürerek, "Telefonda konuştuğunzaman 'Alo, kimsiniz?' diye değil, 'Alo, ben kimim?' diye sormalısın" dedi.Ne demek istediğini tam olarak anladığımı söyleyemezdim. Bu sözleri detıpkı, yaptığım her şeyi olduğu gibi bırakarak O'na kulak kesilmemigerektiren, özellikle öğretilerine önemli bir yenisini ekleyeceği zamanlardayaptığı gibi, çok yumuşakça söylemişti. Anında hazır ola geçtim. Tek bakışıile, Dreamer'ın çoktan acımasız bir yırtıcıya dönüştüğünü anlamıştım. Biryandan damarlarıma yüksek dozda adrenalin pompalandığını hissederken,öte yandan omurgamdan aşağı inen soğuk bir ürperti bedenimi kaplıyordu.Toparlayabildiğim tüm sükûnetimle, az önceki sözlerini tekrarlamasınıistedim; ama sesim büyüyen bir baskıyla çoktan çatlamıştı.263