TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'Annagörür olmuştum. Düşüncelerinin karanlık yükü, duygularının ağır şerbetiyleiç organlarındaki yaşamlarını balçığa dönüştürüyorlardı. Ben de kendi küçükhücremi doldurmaya giderken, benim gibi hayatlarının büyük kısmını bellibir maaş karşılığında kuruluşlarda harcamak üzere dünyada yerini almışinsanları düşünürdüm.Kendi kendime tüm bu çabaların ne anlama geldiğini ve hipnoz altındakirollerinin içine tutsak olmuş bunca insanın sıkıntısını, kaygısını nereyeyönelttiğini sorardım, onlarda kendi sıkıntılarımı, kendi mutsuzluklarımıgörürdüm. İncecik mantık zarının hemen altında saklı duran kavgacı zekâyıve önce kendimizi, ardından diğerlerini hiç durmadan yok etmeyeyönlendiren yıkıcı düşünceyi, ölüm dürtüsünü görürdüm.Yüzyıllardır biriken duygusal katmanların altında, gerek canlı gerek ölüolsun, endişeler, şüpheler, güvensizlikler ve sınırsız korkulardan oluşan içselkirliliğ fark ettim. Sonradan bana 'Dreamer olmasaydı ben de yanlış yoldailerleyen bu insan neslinin bir parçası olmayı sürdürürdüm' dedirtecek birkorkunun pençesine düştüm. Bir keresinde O'na insanları tanımlamakta sıkçakullandığı 'sıradan' insan ya da 'yatay' insan terimiyle neyi kastettiğinisordum. "Bunlar, toplumun en alt katmanından en tepesindekilere kadar herdüzeyde okuyan, öğreten, çalışan, çocuk doğuran ve onları büyüten, yollar,gökdelenler tasarlayıp inşa eden, kitap yazan, kilise kuran, özel şirketlerde vekamuda çalışan yetişkinlerdir.." O'nun asla aklımdan çıkmayacak yanıtıbuydu.. Beni merakta bırakmak için bir süre sessiz kaldı, sonra devam etti; "Vehepsi hipnoz halinde.. Bir unutkanlık ve mutsuzluk balonunun içine ebediyenkapatılmış olduklarından, uykularında el yordamıyla hareket ediyorlar."Bu sözleri her anımsayışımda ve kapıma dayanmış beni yutmayı bekleyenkaderimi her hissedişimde, kaçıp kurtulabilmek için duyduğum olağanüstüarzuyla bu zindanların demir parmaklıklarını testereyle kestiğimihayal ederdim.Dreamer, "Bu oyunu bir kez 'gördükten' sonra artık onun bir parçasıolamazsın" diye açıkladı ve ben, dünyanın sıradan vizyonunu tersineçevirmek için gereken çalışma, ne denli ıstıraplı olursa olsun, yaşamımındeğiştiğini ve benim için herhangi bir geri dönüşün artık kesinlikle mümkünolamayacağını hissettim. Kişinin kendi kaderini elinde tuttuğunu artıkbiliyordum. Sonunda yaşamımı denetim altına alıp yönetebileceğimihissediyordum. Beni yaşamın her döneminde acımasız katılığıyla büyülemişolan kurumsal iş dünyası ile yıllardır uğruna çalıştığım kariyer, başarı, aile vepara gibi her şey artık farklı bir anlam kazanmaya başlamıştı.198