TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'Anrıaediyoruz. Hatta duygulanınız bile, ruhumuzun şartlandırılmış refleksleri gibiönceden tahmin edilebilir. Sıradan bir insanın iradesi gömülüdür. Onundavranışı, yapay anlamların yansımasıdır ve psikolojiden çok robotçulukveya etioloji benzeri bir bilimin kapsamında daha verimli biçimdeincelenebilir."Kişi yapacağı minimum düzeydeki bir öz gözlemleme sonucunda kendisiiçin karar almak, bir tercihte bulunmak, kendi iradesini özgürce ifade etmeküzere ikna olduğunda, başkalarını taklit etmek yoluyla aslında kendi önyargılarıve benzer konumları ile alışkanlıkları tarafından kazılarakoluşturulmuş eski zihinsel kulvarlarında ve mekanik süreçlerine bağlı olarakyönlendirildiğinin farkına hemen varacaktır."Afallamıştım. Ayrıca Dreamer'ın, düşüncelerini insanların içindeyaşadığı en acımasız gerçekleri, kimseyi gücendirmeden böylesine başarılıbir biçimde açıklamakta kullandığı kendine özgü stili karşısındabüyülenmiştim...Onun bu otoritesinin ve bilgeliğinin nereden geldiğinikendime sormadan edemiyordum. Yüzünün ve sözlerinin ciddiyetininarkasında, nıhuna kök salmış yanılsamaları, inanışları ve görüşleri sistemlibir biçimde ve de zalimce altüst edişini bir tüy kadar hafif kılan sonsuz birşefkat, görünmeyen ve sürekli var olan bir gülümseme vardı. mekanikalışkanlıklarımıza takılan çelmeler' konusunda daha fazla bilgi edinmekistiyordum, ama anladığım kadarıyla Dreamer bu konuya son noktayıkoymuştu bile. Israrlarım sonucunda ağzından birkaç sözcük daha alabildimve notlarıma özenle ekledim ve bu sözler Dreamer'ın felsefi kuralını çerçeveiçine almama yardımcı oldular."Tekrara dayalı bir hareketi, mekanik bir tepkiyi düzeltmek veya biralışkanlığı kırmak yönünde çok küçük bile olsa bilerek yapılan her çaba,'ınekanikliğe takılan bir çelmedir'."Dreamer bu konudaki sözlerini, yapılan bu 'uygulamalı çalışmanın'kişinin rastlantısallık yasasından kaçmasına, kazaların olacağı ve hattakendisini felaketlerle, doğal afetlerin içinde bulacağı olasılıkları bile etkisizhale getirmesine yardım edeceğini söyleyerek bitirdi.O günden sonra, bunları kendime olabildiğince sık hatırlatmaya çalıştım.Kendimdeki her türlü katılaşmış otomatik davranışı, paslı ve gıcırdayanmekanik tepkiyi, takıntıyı, alışkanlığı, her çeşit rutini gözlemeye ve kırmayabaşladım. Bunun ne denli güç bir iş olduğunu ve yaşamımızda mekanikdavranışlarla, gereksiz tekrarların zulmünden artakalanın ne denli küçükolduğunu ancak bunu deneyen bir kişi anlayabilir. Tüm zahmete değer.270