TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Tanrılar OkulııDüşlerin, yeryüzü cennetindeki krallığını ilan etmen için bütün güçlere,ilkelere ve kurallara sahiptir.'Kendini yenmek' kadar kutsal bir savaşyoktur; kendi sınırlarını aşmak kadar büyük bir zafer yoktur.Bütünlük, varoluşun bir iyileştirme sürecidir. Bin yıllık inanışlarıyıkmayı, olumsuz duyguların ve yıkıcı düşüncelerin dönüşümünü; kendiustalığına ulaşmayı; yiyecekler, uyku ve nefes alma üstüne hâkimiyetkurmayı gerektirir.'Tanrılar Okulu'ndan bu ve diğer parçalar üzerinde çalıştığımda, bin yılönce İrlanda'da bir Okul olan onun muhteşem laboratuvarında, Lupelius'unçevresinde yaptığı deneylerin doğasında yatan nedenleri bulup çıkardım.Onun savaşçı-öğrencileri, orada kendilerini uykuya ve yemek yemeyeegemen olmak üzere eğitir, yıkılmazlığa ve ölüme yenilmezliğehazırlanmaları aşamasında, bugün temel saydığımız bu gereksinimlerinigünden güne azaltırlardı.Lupelius'a göre uyku, solunum için kötü bir ikamedir; bedenin biziyetersiz ve uygun olmayan solunumdan kurtarmak için, sadece birkaçsaatliğine de olsa ayarladığı bir önlemdir. Lupelius'un düşüncesinin daha daderinlerine indikçe, hiçbir şeyin nefes alışımız kadar bize yakın, ama bir okadar da bilinmez ve gizemli olmadığını fark ettim. Biz bir havaokyanusunun dibinde yaşayan yaratıklarız.Bu unsurla tamamen kaplanmamıza ve bedenimizin her santimetrekaresibu hafif okyanusun basıncı altında olmasına rağmen, ciğerlerimize hâlâyetersiz miktarda oksijen çekmekteyiz. Lupelius sıradışı bir şey keşfetmişti;her insan gerçekte gereksinimi olan miktarın ancak onda birini soluyordu.Lupelius, elyazmasında 'underbreathing' yani yetersiz soluma olarakisimlendirdiği, insanın hayatta kalmakta zorlandığı bu solunum durmasınayakın durumunu dikkatle betimliyor ve irdeliyordu.Lupelius'a göre, bu garip olgunun bir sonucu olarak organizmamızdakibazı yaşamsal kısımlar oksijen eksikliği çekiyor ve yetersiz besleniyordu.Lupelius, organik değişim ve katabolizma süreçlerinde solunumun öneminivurgulayan, insanlığın tehlikeli boyutta kirlendiği sonucuna sonyüzyıllardaki buluşlardan çok daha önce varmıştı. Kişinin her gün, saatlerboyu, kendisini dolu dolu, derin ve eksiksiz bir biçimde solumaya vermesigerektiğine inanıyordu. Öngördüğü şey, bir gün her okulun, topluluğun vesosyal kuruluşun, organizmalarımızın ihtiyaç duyduğu miktarda oksijenisoluma egzersizleri konusunda bize nefes almayı öğretecek bir eğitimiverecek olmasıydı.99