TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'AnnaMinnettarlığımın yükseldiğini ve aynı zamanda niteliğinin yoğunlaştığınıhissediyordum. Gözlerimi hafifçe kapadım ve bu ortamın her ayrıntısını,zenginliğini, güzelliğini ve lüksünü doyasıya içime çektim. Hiçbir şeyindışımızda olmadığını anladım. Dreamer'ın yanındayken, kesinlikle bilinmeyenbirçok detay netlik kazanıyordu. St. James'teki süitte olağanüstü birşey oldu. Sadece birkaç dakikalığına da olsa, korkak, şüpheci, yenik biradam ve bir kurban olmayı bırakmış, bu oteli tasarlayan bir mimar, birsanatçı haline dönüşmüştüm. Düşleyenle düşlenen, özgür adamla bağımlıadam arasında gidip geldiğim sonsuz mesafeyi yaşayarak kavradım.Dünya, Oluşun bir yansımasıdır. İşte kaynak buydu!İncil aradım. Yatağın başucundaki komodinin çekmecelerinden birindebuldum.Gelişigüzel bir sayfa açtım ve karşıma İsa'nın Petrus'a üç kez "Beniseviyor musun?" diye sorduğu bölüm çıktı, okudum. Petrus, önce şaşırıpsonra biraz utanarak yanıtlar. "Evet, seni seviyorum!""Hayır!" diye yanıtlamalıydı oysa, "henüz değil!"Eğer daha dürüst ve daha içten olsaydı; eğer kendini derinlemesinebilseydi, "Seni sevmeye çalışıyorum!" derdi.Üç kez tekrarladığı bu soruyla, İsa ona aslında şunu soruyordu: Kendinitanıyor musun? Kim olduğunu biliyor musun? Kendini her şeyden fazlaseviyor musun? Kendini içinde öldürmeye son verdin mi? İsa'nın Petrus'tanbeklentisi, ona öğrettiklerini Oluş'un en derin kısımlarına aktarması,vizyonunu altüst etmesi, düşünme biçimini değiştirmesi ve katılığınıyumuşatması idi. Belki de İsa onun bu katılığını bildiğinden ona Petrus(Taş) ismini vermişti. Petrus, değişmeyi reddeden, yalan söyleyebileceğine,saklanabileceğine inanan insanı temsil ediyordu. O insan bendim.Okuyordum ve ağlıyordum. Petrus'a ihanetinden kaçınması ve bir günİsa'yı üç kez inkâr etmek durumunda kalmaması için şans verilmişti. İhanetduygusu herkeste olduğu kadar onun içinde de mevcuttu ve çıkması içinsadece uygun ortamın oluşmasını bekliyordu. Zavallı Petrus! Keşke sadecekendini gözlemleyebilseydi o zaman, bu isteğin dışarıdan değil, içinden,kendi varlığından kaynaklandığını anlayacaktı: "Petrus, sen kendini seviyormusun? İçindeki ölüme ve bölünmeye dur diyebildin mi?"Böylece o kendi yalanını, korkusunu ve şüphelerini keşfedecek veevimizde burun buruna geldiğimiz bir hırsıza yapacağımız gibi onlarıiçinden söküp atacaktı.170