TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'Annabüyüleyici bir evrenin doğumunun dış hatlarıyla belirdiğini gördüm.'Tanrılar Okulu'nu' anlamamda önemli rol oynayan, paha biçilmezkitapların bulunduğu eşsiz Mas Anglada kütüphanesinde sıkı çalışmalar veincelemeler yaparak birkaç gün geçirdim. Elyazmasında karşıma çıkançizimlerle formüllerin anlamlarını Dreamer'a sordum. Lupelius beden veruhu birbirinden ayrılmaz tek bir gerçeklik sayıyordu; bir mikroptanTanrı'ya kadar uzanan çok çeşitlilikte, 'bedeni' dünyada algıladığımız herşeyin yaratıcısı olarak kabul ediyordu. Yeri gelmişken, kullandığım 'ruh'veya kimi zaman da 'öz' gibi terimlerin bana ait olduğunu, anlatılanlarıokuyucuya daha anlaşılır aktarabilmek için bunları kullandığımıbelirtmeliyim. Dreamer bu kelimelerin hiç birini kullanmadı.Lupelius'un yiyecek ve beden üstüne teorilerini öğrendikçe daha daşaşırıyordum ve onun önermelerinin getirdiği en uç sonuçlarının karşısındaçareyi geri adım atmakta buluyordum. Bazı savaşçı keşişlerin, mantıksızlıkkırıntılarına benzeyen en zorlu cümleleri aklıma takılmakla da kalmadı,beynimi oyarcasına beni sürekli rahatsız etti. Bunları Dreamer'la konuşmakistedim.Üçüncü akşam, Dreamer beni muhteşem malikânesinin şarapmahzenlerinde dolaşmaya davet edince, ben de aklımdakileri ona sormaşansını yakalamış oldum. Şaraplarını ülke, kalite ve üretim yılına göreyerleştirme düzenine hayran olmamak elde değildi; tek kelimeylemuhteşemdi. Bu kadar geniş ve eksiksiz bir şarap koleksiyonunun varolabileceği hiç aklıma gelmezdi. Şöminenin başında, en değerlişaraplarından birinin tadına bakarken, çalışmalarımın nasıl gittiğini ve kaydadeğer bir şey bulup bulmadığımı sordu. Ona Lupelius'un beden üstüneteorilerinin en çetin ve kabul edilmesi en zor noktalarından, dahası, beniözellikle rahats z eden, Lupelius'un, öğrencilerinden biriyle beden veorganlarının dünyayı yaratma kapasitesi üstüne yaptıkları söyleşidenbahsettim.Daha bu sözler ağzımdan çıkar çıkmaz, birazdan söyleyeceklerinidinlemeye bile henüz hazır olmadığımı fark ettim.O anda oradan kaçıp gitmeyi ne çok isterdim! Ama artık çok geç olduğunuve kaçamayacağımı anladığımda tutuşmaya başladım, sanki çok ciddi birtehlike içindeymişim gibi yüreğim hızla çarpıyor, demir bir mengeneşakaklarımdan sararak beynimi sıkıyordu. Dreamer'ın büyük bir otoriteylebana gösterdiği harikulade vizyonu ne kabul edebiliyor, ne dereddedebiliyordum; sonuçta bütün bu anlattıkları dikkatimden kaçıyordu.142