TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Tanrılar OkuluO zamana kadar, sürekli değişen görünümleri içinde başkalarıyla olanilişkilerimin ve dış dünyanın, benim için ne denli önemli olduklarının hiç birzaman bu kadar net farkına varmamıştım. Üstelik o sıralarda, sorumlu olmadüşüncesiyle özdeşleştirdiğim endişeler ve şüpheler, başkalarıyla olanilişkilerin doğal, kaçınılmaz sonucu olarak gördüğüm zıtlık ve sürtüşmelerinyokluğu gerçek bir vazgeçmenin etkilerini gösteren bir uyuşturucuyadönüşmüştü.İnsanların biitiin bildiği acı çekmektir. Varoluşlarına bir anlam katar.O zaman yaşadıklarına inanırlar.Bu sözler üzerinde çok düşünmüştüm. Aylarca, doğrudan kendimdeinsanın içinde bulunduğu koşulların mantığa ne denli aykırı olduğunugözlemiştim. İnsan huzur, neşe durumlarında ve her türlü ıstıraptanarınmışken, kendisini bir hiç olarak hissediyordu. Bir keresinde, Dreamer, şuhaliyle insanlığın sevinç durumunu hiç yaşayamayacağından söz ederken,onlar için 'tek bir mutluluk anı bile katlanılmaz olur' demişti. "Neşe,sakinlik, huzur, minnet, sevgi bugünkü haliyle insanlığın hissedemeyeceğiOluş durumlarıdır. Bunlar sıradan bir insanın yaşantısına bir şekildegirebilselerdi, onun kendi cehenneminde yeni bir cehennem gibigörüneceklerdi. Mutluluk, yalnızca Düşleme Sanatını bilenlere aittir. Istırapyokluğunun üreteceği mutluluk enerjisine, sadece seven, düşleyen kişikatlanabilir."Koşumun son kısmında, olanca hızımla Courtney Bulvarı'na girdim. Her zamanyaptığım gibi, son metrelerde tempomu artırdım. Birazdan alacağım sıcakduşun hayali, beni gayrete getiriyor, bacaklarıma taze bir güç katıyordu.Birden O'nun varlığını hissettim ki bu kolay anlaşılır bir histi. Oburadaydı. Dreamer gelmişti! Terden sırılsıklam olmuş eşofmanıma veçamur içindeki ayakkabılarıma şöyle bir göz attım. Evin arkasına doğru birdönüş yaparak, bahçeye açılan arka kapıdan girmeye karar verdim. Oradanyatak odasına geçer, yıkanır, üstümü başımı değiştirir ve O'nun karşısınaelim yüzüm düzgün bir şekilde çıkardım. En azından kendi kendimesöylediklerim bunlardı. Oysa gerçek bundan farklıydı, özellikle buncazamandır görüşmemiş olduğumdan, Dreamer'la karşılaşma fikri bende çokçelişkili duygulan uyandırıyordu. O'nu görmek, sesini duymak, hattasözlerini anımsamak bile, Oluş'um için başlı başına bir ivmeydi ve hevesle'çalışmaya' koyulmamı sağlayan bir zaman sıkıştırıcısıydı.379