TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'AnnaOnsuz ne yapardım düşünemiyorum bile. Kim olduğumu kesinliklegörmüştü! Anlamsız yaşamımın dehşete dönüştüğünün farkındaydı. Benimölüm taşıdığımın farkındaydı! Beni yaşantısının dışında tutmak onunkurtuluşu olmuştu. Onu nasıl böylesine insafsızca yargılayabilmişim?Artık Judith anılarımın tavan arasındaki karanlık bir köşeyi kaplamıyor,parlıyordu. Onun müziği yaşamdı. Yine de eksik olan bir şeyler vardı. Judithneden karşıma çıkmıştı? Neden Judith gibi birisi, tam da ihtiyacım olduğubir sırada, cehennemden farksız hayatıma girivermişti?Dreamer'a döndüm. Bacaklarımın kesildiğini hissediyordum. Saçma birfikir, bir parça delilik, sağduyumdaki bir çatlaktan içeri sızıyordu. Bir şeyinbilincimi zorladığını hissedebiliyordum. Yavaşça ve merhametsizce içimedek işliyordu. Bütün gücümü yerle bir etmeden onu durdurmalıydım. Buolanaksızdı!... Judith... Dreamer'ın bana bir armağanıydı! Judith...Dreamer'dıL. Acaba beni kurtarmak için kaç kez yaşantıma girmişti? Nasılbu kadar kör olabilirdim? Böylesine bir mükemmelliğe karşı nasıl kayıtsızkalabilmiştim? Düşüncelerim dipsiz karanlığın kıyısında fırıl fırıl döndü veiçine düştü. "Her birimize muazzam bir kurtuluş payı verilmiştir." Dreamerbu sözlerle beni kurtarmaya gelmişti. Ses tonu şaşırtıcı biçimde yumuşaktı."Ne var ki sürekli bilgisizliğimiz, işaretlere, uyarılara ve varoluşun trafiklambalarına sorumsuzca uymamamız nedeniyle bunu çabucak tüketir, boşaharcarız; buna rağmen de kendimizi zayıf, her tehlikeye açık ve kaderinelindeki bir oyuncak sayarız."Dreamer'ın sesi yine çekilmez kararlılığına geri döndü ve sözleri beniürpertti. "Yaşam çok güçlü ve beden yok edilemezdir. Ölmek için ancakolanaksızı olanaklı kılabilmemiz gerekir."Sanki bir başkasından söz ediyormuşçasma, eskiden olduğum adamıkastederek, "Onu bağışla! Onu bağışlaman geçmişini iyileştirecek ve yerinibugünün ışığı ile değiştirecek," dedi.İçimde bir şeyler yerinden oynayıp dağılmıştı. Bir çocuk gibi ağladım.Suçluluk duygusu, pişmanlıklar, suçlama ve suçlanma gibi acılardan,düşüncelerden ve hoş olmayan duygulardan oluşan bir lav akıntısı yüzeyeçıkmıştı."insanların hiçbiri senden farklı değil: Olumsuz duygularınyönlendirmesiyle evrende yitip gitmiş parçacıklar gibi. Suçlamak, şikâyetetmek ve bağımlı olmak, hepsinin yaşam öyküsü aynı... her şeye yükledikleriyegâne anlam bu kadar! Kedere batmış bir halde, ölümü ölümle unutmayaçalışıyorlar."52