TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Tanrılar OkuluSandalyesini hafifçe geriye kaydırarak, "İçinde bulunduğun koşulu terketmek, bu roller hapishanesinden çıkmak için vizyonunu altüst etmelisin,"dedi. İşareti anladım. Ayrılma zamanımız yakındı. Yüzüm ister istemezallak bullak bir ifadeye bürünmüş olmalıydı. Dreamer, daha iyi kavramamısağlayacak sözleri seçmek istercesine birkaç saniye durakladıktan sonra,"Özgür demek, dünyadan özgiirleşmiş demektir. " dedi.Kararlı bir şekilde, "Bu durumda nereden başlamak gerekir?" diyesordum."Bu, çok uzun yıllar alacak zorlu bir uğraştır... hemen şimdi başlasanbile buna ömrün yetmeyebilir."Bu sözlerle önümde dayanağı olmayan duvarları gördüm, zihnimdeyıldızlar kadar uzak mesafeleri, çağların gerisinde kalmış hedefleri hayalettim. Cesaretsizliğimin bir girdap gibi beni içine alarak yuttuğunu hissettim.Dreamer, ruh halime aldırmaz görünerek konuşmasını sürdürdü. "Özgürdemek, korkulardan, şüphelerden, endişelerden ve olumsuz duygulardanözgür olmak anlamına gelir... önyargılardan, sabit fikirlerden, dünyanınsefil bir yüzünün anlatıldığı tasvirinden özgürleşmektir... Bütün sınırlarıkaldırmaktır... Senin gibi insanlara, kutsal bir lanetin sonucunda yenidenverilen bir ceza gibi, bir işte çalışmaktan ve yalandan kurtulmaktır.Dünyayı senin dışındaki en büyük gerçeklik sayan anlayışın gereği, onunkölesi oldun, o da senin efendin. Aynadaki yansımanın hipnotize ettiği sen,şimdi de güveni başkalarının gözlerinde arıyorsun. "Bu sözler, Dreamer'ın çalkantılı sularında, ilkel, tamamlanmamış birvarlığın solungaçlanyla yüzme girişimimin saçmalığını gözler önüneseriyordu. Her cümlesi benim geçmişime ve yalancılığıma karşı ölümüne birsaldırıydı. Dreamer'ın şimdi olduğu gibi var gücüyle üzerime geldiği herdefasında, ben de gayet iyi biliyordum ki, yaşantım gelişiyor, içinden birsürü pislik temizlenerek doğruluk, açıklık ve kararlılık gibi durumlara yeraçılıyordu. Yine de her darbesine son olmasını dileyerek dayanıyordum.Bitsin artık!... Hiç olmazsa biraz soluklanmama izin verse... Tanrım lütfen!Bu sözler, yalnızca dinlerken bile, her zaman sahip olmadığım birdayanıklılığı gerektiriyordu. Sorumluluk düzeyimin kontrolü suyun üzerindedalgalanır gibi bir yükselip bir alçalan seyrindeyken, ben onu idare etmebecerisini bile gösterecek durumda değildim.. O sözler canlıydı, nefesalıyordu! Ve dayandıkları sınırlarıma karşı konulmaz bir biçimdeyüklendiklerini hissediyordum; ve nihayet önyargılarım, yersiz inanışlarımve modası geçmiş fikirlerimle birlikte her şeyi yerle bir edip geçtiler.335