TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'AnnaSonra fısıltı halinde sözlerini sürdürdü."Onun asıl adı 'Uyuyan Ormandaki Güzel' dir."İlerde bir gün bana, özü bu önemsiz detayda saklı bir görev verecekti.Uyuyan Orman; bize anlatıldığı şekliyle dünyadır; yoksulluk ve çatışmadankırılan, hipnozla uyutulmuş bir dünya. Güzel ise; iradenin ve ben'inyeniden uyanışı, yani 'düş' . Kısa bir zaman sonra kuracağım Okul, yeni birgençliğin, eski değerler dizisini altüst etmesine olanak verecek ve yeni birgerçeklik görüşüne erişmesine izin verecekti.Dreamer, o akşamüstü bana, "Yardım konusunda başkalarınayapabileceğin tek şey, senin o uykudan uyanmandır," dedi. Ses tonugörülmemiş derecede sakin, sözleri güneşe bırakılan hurmalar gibiyumuşaktı. Onların ağızda kalan tahtamsı tadını tüm varlığımda hissettim.Dreamer'la bu birlikteliğim, ummadığım kadar uzun sürmüşse de sonaermek üzereydi. Büyük kollu şamdanlardan birindeki son mum alevi desönmek üzereydi. Mas Anglada'nın bu görkemli salonu, zarif mobilyaları,sanat eserleri ve ışıl ışıl parlayan gümüşlerinin üstü gölgeden bir örtüyle ağırağır örtülmekteydi. Dreamer'la birlikte olduğum günler boyunca, sankikusursuz bir dünya ile insanoğlu arasındaki zayıf da olsa tek bağlantının benolduğunu hissetmiştim. Şu anda O'nu sessizce izliyordum. Uzun süredirhareketsiz duruyordu. Gözleri yarı açık yarı kapalı, bedeni yukarı doğruuzanmış, öylece duruyordu.Konuşmaya başladığında, bir öngörü niteliği taşıyan sözcükleri içimeişledi, "insanoğlu, yavaş yavaş deri değiştirmekte... Bir gün, gölgelerarasında eşelenmeyi bırakacak; yiyeceğe, ilaca, sekse, uykuya ve çalışmayaitibar etmekten vazgeçecektir. Her türlü yoksulluğun, felaketin ve çatışmanınbittiğini gösteren varlığın bütünlüğüne ulaşıncaya dek, insan bilincinde azlayetinmenin değeri artacaktır. Bu, zaman ister çünkü insanlık zamandır.Şimdilik kendi üzerinde çalış, kendini gözlemle ve tanı! Böylece birgün sen de dünyadaki en büyük gösteride 'kendi bütünlüğünde' yerinialacaksın!" Dreamer'dan ayrıldıktan soma beni Barselona'da tutacakhiçbir şey kalmamıştı. O akşam ilk uçakla New York'a döndüm. O'nunlabirlikte geçirdiğim olağanüstü günlerde duyduğum her şeyi, dönüşyolculuğum boyunca gözden geçirdim. Bedenim şimdiye dek hiçhissetmediği bir duyguyla titriyordu: bütünlük, düzen ve kutlama hali.Tüm evren benim nefesimle soluk alıyordu. Her şey bütüne bağlıydı vehiçbir şey bir diğerinden ayrı değildi.150