TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'AnrıaO organizma beni bulup yutmaması için olası her türlü hileye sığındım.Dreamer'ın cümlelerini sayfalar dolusu yazdım, ve sonra ara vermeden,hepsini bir solukta tekrar tekrar okuyarak, onlarla arama psikolojikbariyerler kurdum. Tüm gücümü tüketme noktasına geldiğimde, kendimiçocukluğumda öğrendiğim duaları okurken buldum. Onları, defalarcamırıldadım. Bu yaptığımın kapıları kapalı tuttuğunu hissetim; en azındangeçici bir süre de olsa, o zehirli düşüncelerin içimden akışını önledi.Savunmalarımın her bir devrilişini hissettiğim en zor anlarda, Dreamer'ınöğretisine sıkı sıkı tutunuyordum: Varlığımın kırık dökük parçalarını tekrarbir araya getirmek için bana seneler önce öğretmiş olduğu odaklanmatekniğini hatırlayıp; bir süre gözümü bir noktaya dikerek duruyordum.Göründüğü kadarıyla ACO'da hiç kimse henüz benim kaçma girişimlerimiya da konsantrasyon durumumu ve tarafsız halimi korumaya çalışmak içinmantık dışı da olsa sürekli icat ettiğim taktikleri fark etmemişti. O an'a dek,direnmeyi becermiştim, bana düşen görevi umduğumdan bile daha iyioynamıştım ama hayallerim yoktu. Diğer tüm bağımlıların dışında kalmagirişimimde alarm çalmadan önce çok az zamanım kaldığını biliyordum;belki de sadece birkaç günüm vardı. Benim 'yasadışı' durumum ortayaçıkacak ve ben de, kraliçenin etkisinden uzakta, çok fazla zaman geçiren otermitin kaderine mahkûm olacaktım.Dreamer'ın yardımı olmadan bu işin üstesinden gelme şansım yoktu.7 KazaO sabah yoldan gelen acı fren sesini işittiğimde, Chia'daki evin onarımınıdenetlemekle meşguldüm. Kapımda bekleyen kapkara bir felaketin önsezisi,pıhtılaşan bir olay gibi havayı dondurdu. Sesin geldiği yöne doğru bahçeyiboydan boya koştum, kapıdan çıkarak yola fırladım. Bu kısacık zamandiliminde bile endişem inanılmaz derecede büyüdü; önce korkuya, ardındansınırsız bir dehşete dönüştü.Luca, Kuveyt'teyken bisiklete binmeyi çok özlemişti. İtalya'ya dönerdönmez, hediye olarak benden bir bisiklet istemişti, ondan hiç ayrılamıyor,köyün daracık sokaklarını küçük bir roket gibi aşındırıyordu. Şimdi onugörüyordum. Yolun öte yanında, atılmış bir beden.. O idi ! Geceyi birhastane odasında, oğlumun başında geçirdim.298