TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'AnnaDreamer, "Bir rolden özgürleşmek, ancak onu mükemmel biçimdeoynamayı öğrendiğin zaman mümkün olur," dedi ve sözlerine açıklıkgetirmek için, bir orkestra şefinin ayrı ayrı her müzik enstrümanınınçıkaracağı sesleri bilmesi gerektiği örneğini verdi."Bir rolü içtenlikle ve kusursuzca oynadığımızda, sadece biziözgürleştirmekle kalmaz, ayrıca dünyayı da bayağılık ve şiddetten özgürkılar," dedi. "Rolünle kendini özdeşleştirdiğinde, ona inandığında, yalnızcadünyanın bir kölesi olmakla kalmaz, sanki hayatındaki tek gerçek, yeganekesinlik oymuş gibi ona sımsıkı bağlanırsın.Rolün ne olursa olsun, ona inanmak, kendine yalan söylemektir. "Ayrıntılı bir hesap yapmaya gerek duymadan, böyle bir düzeye ulaşmakiçin, değil bir zamana, on ömüre sığacak deneyimlerin bile yetmeyeceğindenkesinlikle emindim.Dreamer, "Çok haklısın, " diyerek beni doğruladı. "İşte, herkesin kabulettiği yolda ilerleyen bir insanın rollerinden asla kurtulamamasının vebunun için istek duymamasının nedeni de budur!""Neden hiç kimse kendisini rollerinden özgürleştirmek istemiyor?" diyesordum. "Bir yönetici, bir koca, bir baba olarak davranmanın getirdiği görevve sorumluluklarından kurtulmak kimin hoşuna gitmez ki?" Sonunda da, burolleri terk etmekten, sadece bir sorumluluk hissinin bizi alıkoyduğuinancını dile getirdim.Dreamer, sert bir ifadeyle, "Tam tersi," diyerek tezimi çürüttü,"Sıradan bir insan için rolleri terk etmek, sanki uçsuz bucaksız bir denizdecan yeleğini çıkarmasını istemek gibi, yaşamaktan vazgeçmesini istemeyebenzer, insanlar, rollerine, daha doğrusu, kendileriyle bütünleşmiş olanızdıraplarına kendi nefeslerine olduğundan çok daha fazla bağlıdırlar"Uzun bir suskunluk oldu ve ben sessizce bekledim."Roller, kalkanlardır. İnsanlar, meşgul oldukları gerekçesiyle onlarınardına saklanırlar ancak gerçekte, kendi sorumsuzluklarınısavunmaktadırlar."Kesin bir kanıtla haklı çıkmak üzere olan biri gibi, "Kendi durumunu eleal!" dedi. Doğrudan onun hedef alanına giriyordum. Bu sözü, beni hiçşaşırtmamakla birlikte acımı da hafifletmedi. Dreamer'ın yanında geçenonca yıldan sonra şimdi bir işaret gibi mideme saplanan sancının beni içteniçe uyarmasıyla biliyordum ki, konuşması şimdi genel kapsamından çıkacakve benim üstümde yoğunlaşacaktı.384