TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano É. D'AnnaVarlığımın adeta bastırılmış bir formu ve içine hapsedildiği fiziksel birtuzak olan bu taksi ile kendi yaşamım arasındaki tek fark, benimkinin içindekaçıp kurtulabileceğim bir kapının bulunmamasıydı. Kaygı, yenilmekorkusu ve karşı konulamaz vazgeçme ihtiyacı...hepsini çok iyi tanıyordum;tüm bunlar, etraflarında sadece felaketin mayalanmış olduğu eskiarkadaşlarım gibiydiler. Geçirdiğim yılların ayrılmaz yoldaşları olmuşlardıve sadece Dreamer'ın huzurunda onları teşhis edebiliyor, dönüştürebiliyorve üzerlerinde hakimiyet elde edebiliyordum.Yolumuzun üzerindeki trafik lambalarından bir tanesinde takıldığımızkırmızı ışık, sonsuzluk kadar uzunca bir süre sanki hiç yeşiledönmeyecekmiş gibi yanmaya devam ederken pencereden dışarıya gözgezdirdim. Bir otobüsün yan tarafında, tam göz hizasına denk gelen başkabir ateist kampanyanın sloganı bulunuyordu: "Kötü haber Tanrı'nın ölmüşolması, iyi haber ise ona ihtiyacınızın olmamasıdır." Konu ile ilgilidüşüncelerimi tekrar ele aldığım o anda, Dreamer'ın bir zamanlar söylemişolduğu birşey aklıma geldi:"Kendilerini ateist olarak adlandıran bu insanların Tanrıyı ortadankaldırma girişimleri, aslında kendilerinin bile bilmediği, içlerindeki ölümkorkusunu koparıp atma girişimidir. Öyle bir korku ki, onlara diğerlerindençok daha fazla hakim olup, acı çektiriyor. "Böylelikle Dreamer, ateistleri güçlü, insanlığın geri kalanının yaptığı gibiTanrı'nın yanıltıcı dayanaklarına yaslanmayı reddeden insanlar olarak görenalışılmış önyargıyı tersine çevirmişti, zayıflığı ise bu öğretinin ortak birpaydası ve açıklaması olduğunu ileri sürüyordu."içsel birliğe erişememiş sıradan insanlar için inanmak ve inanmamak aynıyalandır.. Ateist, ilk önce ilahi gücü kendi dışına taşımış, daha sonra daonun varlığını reddetmiştir. Bu sebeple, ateizmin ölümcül günahı Tanrı 'yaolan inançsızlığı, O 'nun varlığını reddetmesi değil, kendine olan inançsızlığıolmuştur. Bu sözler Dreamer'ın daha önce söylemiş olduğu başka bir şeyianımsattı bana, böyle bir enginliği bu kadar uzun bir süre boyunca unutmuşolduğuma inanamıyordum. Onları nerede ya da hangi karşılaşmamızdaişitmiş olduğumu tam olarak gözümde canlandıramasam da, içime çokderinden işlemişlerdi ve şimdi hafızamın yüzeyinde tekrar beliriyorlardı."İnanmak zor değil...herkes birşeylere inanır...Ancak, kendini inanmayazorlamak çok az sayıda kişinin yapabileceği bir iştir" sözleriyle Dreamer,düşünceyi mantık ötesi doruklara hücum ettirebilecek nitelikteki kavramlarıdile getiriyordu.'İnanmadan inanmak'...icat ettiği bu çelişkili söylem, kocaman birkatedralin güçlü gövdesini, bir kelebeğin kanatları ardına gizliyordu.446