TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'Annakendimi Lupelius'un savaşçı keşişlerinin yanında buldum. Kılıçlarınıkuşanmışlardı ancak Okul'un isteği doğrultusunda zırh ve kalkantaşımıyorlardı. Kendi zarar görmezliklerine olan yıkılmaz inançlarınınkoruması altında mevkilenmiş, görünmez milislerin arasından geçiyorlardı.Muhalif düşman ordusu, fırtınalı bir denizin göz alıcı renklere bürünmüşdalgalarıydı. Yaralıların çığlıkları ve pis kan kokusu ile ağırlaşan havadanefes almak olanaksızdı. Muazzam büyüklükte bir ok bulutu, korkunç tizsesler içinde gökyüzünü karartarak yukarıya fırladı.O en kritik esnada Dreamer yanımda belirdi."Geri çekilmek yok" savaş gürültüsünden daha yüksek bir seslebağırmıştı. Sesinde, hiç durmaksızın aradığı, çok uzun zamandır kendinihazırladığı hayatının köklerini tanıyabilmiş birinin coşkusunu ve başdöndürücü sevincini duyabiliyordum."Hamleni yap! İçinde bulunduğun bu ölümcül durumdan kurtul yoksa safdışı edileceksin. Oluşunun bütünlüğüne geri dön, birliğini geri kazan,sadece bu şekilde incitilmez olabilirsin. Bir an bile tereddüt etme çünkü busavaşın sonucu, zafer ya da yenilgi tamamıyla sana bağlı.'Tanrılar Okulu' elyazmasında, dayanıklılık eğitimi ile ilgili okuduklarımıhatırladım: "Lupelyanlar, diğerleri üzerinde üstünlük, kontrol ve güç sahibiolmak amacıyla savaşmazlardı. Lupelius savaşçı keşişlerini, fakir, mazlumya da düşkünler uğruna savaşmak için değil, ölümü fethedenler olarak, içdünyalarında elde etmiş oldukları başarıları savaş alanında tatbiketmelerini sağlayacak basit bir sınav için biraraya toplardı. Lupelius'uneğitimi, insanları kendi hayatlarından vazgeçip herhangi bir ideoloji ya dainanç uğruna şehit ya da kahraman olmaları için hazırlamıyor, yegane biramaç doğrultusunda, önce kalplerinde ve sonra doğal olarak bedenlerinde,ölümsüzlüğe açılacak bir geçit oluşturabilmelerini hedefliyordu."Dreamer, "Bir savaşçı için, kendisinin teşvik etmediği, ona sonsuzluğunkapılarını aralayacak bir savaştan daha fevkalade birşey olamaz." diyereksözlerini tamamladı.Etrafımıza, ölümcül dalgalar halinde yığınla ok yağıyor, yüzlerce askerve atlı şövalye yere yığılıyordu ve ben, mucizevi bir güvenlik içindekihalimizi seyrediyordum. Savaş en kritik noktasına ulaşmıştı. Ordununmerkezinde, uçuşan zafer bayrakları eşliğinde, bozguna uğramış düşmanıtakip ederken Asya kapılarında, Granicus nehrinin telaşla akan sularınıgeçtim. İçimdeki her dokuda, dünya kurulduğundan beri kahramanlarındamarlarında atan cesaret, kararlılık ve zafer hissini duyumsuyordum vesaniyeden çok daha kısa bir süre için, bir ölümsüzün kelimelerle ifadeedilmeyecek sevincini tattım.470