TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Stefano E. D'Anrıakurulan ritmik bir şiir biçimi gibi, kavramın ya da görüntünün farklıaçılardan yeniden sunulduğu görüşüne kapıldım. Benim doğrudandeneyimlediğim bu süre, onun kendi içsel jeolojimdeki psikolojik engelleridevirmesine ve sert yapılanmaları yıkarak geçmesine izin verdi. Dreameryeniden konuşmaya başladığında, aklımdan geçirdiğim bu düşünceleri birsüreliğine de olsa bıraktım."Kendini yenmek', dünyaya bağımlı olmamak, yaratıcı olmak, kendinin,kendi Oluş durumlarının efendisi olmak ve dolayısıyla da dünyanın efendisiolmak demektir." Bağımsız kalabilme yeteneğinin, herkesin doğuştan eldeettiği, tamamen doğal bir hak olduğunu ekledi.Bana dikkatle bakarak, sessizliğe büründü.Bakışlarının altında karanlıktan çıkıp zaman ırmağında akan bir salkonvoyu misali hatıralar geldi aklıma.Çocukluk çağından çıktığım bir olay takılı kalana kadar, görüntülerbirbiri ardınca her seferinde daha da canlı bir şekilde artarak çoğaldı.Kendimi bir kez daha, Carmela'nın odasında, yine her zamankihuysuzluklarından birini sergileyen bir çocuk olarak gördüm. Anlayışlıyetişkin kişilerin arasında, gözyaşlarına kapılarak bağırıp çağırıyordum.Giuseppona bile beni yatıştıramıyordu. Delirmiş gibiydim, ama çocuktum vebir yandan da göz ucuyla onları izliyordum. Başka bir şeyle ilgilendiklerisırada, kimsenin beni görmediğinden emin olduğumda, geniş gardırobunkapağındaki boy aynasında kendi görüntüme bakıyor ve bu gösteriyioynama özgürlüğüyle mutlu, art niyetle gizlice gülüyordum. Çocukluğumun,unuttuğum bu karesine bir kez daha kavuşmuştum. O zamanki gizli zevkintadını yeniden yaşadım: kabiliyetimi fark etmemiş ve bağımsız kalabilmeyeteneğimden hiç şüphelenmemiş kör ebeveynlerim ve yetişkinler olmadan,istediğim zaman o duruma girip çıkabilme gücü. O konumdayken, hiçvicdan azabı duymadan, onları kontrol edip baskı altında tutabileceğimihissettim.Dreamer müdahale ederek o noktada düşüncelerime girdi ve bana, "Nevar ki, bir gün çocuk oynamayı bırakır. Bir zamanlar sadece istediğizamanlarda taktığı bu maske, artık onun yaşamını zalimce yöneten kalıcıyüzü olmuştur ve o çocuk, artık tam anlamıyla kaprisli, alıngan ve zayıf;bütün dünyayı kendisine patron sayarak bir uyuşturucu ya da bir işbağımlısı gibi bir şeye veya birine bağımlı kalmadan yaşayamayan kırılganbir yetişkine dönüşmüştür." dedi.274