TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Tanrılar OkuluSessizlik daha derinden ve daha acı vererek büyümeye devam etti. Buarada O'nun kitabını okumasını izleyerek hiç kımıldamadan bekledim.Okumayı bıraktığında, sanki hemen yakınımda, bilinmeyen bir tehlikeylekarşı karşıya kalmışım gibi endişeye kapıldım. Başparmağı ile ortaparmağını okuduğu sayfaların arasında bir ayraç gibi tutarak, kitabı yavaşçakapattı. Gözlerini kaldırdı ve şiddetle üstüme dikti, katlanamazdurumdaydım. Bir anlığına,' ikimizi ayıran dipsiz karanlığı ve varlıklarımızınarasındaki uzaklığın ancak ışık yıllarıyla ölçülebileceği bir mesafedeolduğunu algılamamla birlikte başım döndü."Sen hâlâ çalışmaya ve seçim yapmaya inanan bir dünyaya aitsin,planların ve programların yapıldığı bir dünya, ve varoluşun nefes aldığınıgörmezden gelen bir dünya." Beni sert bir baba tavrıyla suçladı. Sonra nasılolduğunu anlamadığım bir nezaketle;"Bir insanın yapabileceği tek plan, kendisini geliştirmek, kendi 'düş 'ünübeslemektir. Gerisi kendiliğinden gelecektir. Tek bir korku zerresinin bileterk edilmesi dağları yerinden oynatabilir ve olaylar dünyasının ekranınaseni bir devin görüntüsüyle yansıtabilir," dedi.Tir tir titreyerek, "Gelecek için endişelenmekten nasıl kaçınılabilir ki?"diye sordum. Dreamer'ın yapacağı müdahalenin acı vermesindenkorkuyordum. Sonra yakaladığım bir hoşgörü parıltısından cesaret alarak,"Planlar olmadan, programlar yapmadan nasıl yaşayabiliriz?" dedim.Sesimin tonunda, ilk karşı gelişimin kabalığını bir şekilde düzeltmeçabası vardı.Dreamer, "Planlama, bir tür şeytan çıkarma ayinidir, gerçekliktenkaçıştır," diye yanıtladı. "İnsan gelecek korkusunu, birtakım törenselhareketlerle planlar ve programlar yaparak, beklentilerinin aldatıcıgüvenliğinde hafifletir. Varlığın açıkça, kontrol edilmez ve beklenmedikoluşu ile karşılaşmış senin gibi insanlar, her zaman kurallara ve formülleresığındılar, akılcılıklarının bozuk gösteren merceği altında evreni eğipbükerek yerine daha güven verici bir dünya betimlemesi yerleştiripaldatıldılar.. Fakat bunların hiçbiri, kendi şüphe içindeki durumlarını vetehlike duygularım dindirmeye yetmedi."Sözlerini bu şekilde bitirirken, sanki üzücü bir bilançonun kesindökümünü inceler gibiydi. "Fakat, olacakları talimin etmek için neyapabiliriz; plan yapmadan kendimizi nasıl koruyabiliriz?"249