TANRILAR OKULU - E-Kitap İndir - E-Kitap Oku

Tanrılar OkuluManhattan, siluetindeki karla kaplı kuleleriyle sivri uçları görünen beyazgotik bir evren gibi haftalarca bu kristal fanusun içinde hapis kaldı. Bugörüntü karşısında kararlarımı uygulamakta zorlanıyordum. Her sabah, galipçıkacağım amansız bir savaşa uyanıyordum. Çalar saatin sesiyle birlikte, budondurucu kutup koşullarında dışarı çıkma fikri, değişmenin nasıl olacağınıbilmeyen çürümüş, tembel bedenimle aramda destansı bir kavgabaşlatıyordu. Yıllarca kötü muamele görmüş ve her türlü özenden mahrumbırakılması sonucunda hevesini yitiren bedenim, çürümesini durdurmak, hiçdeğilse azaltmak yönündeki her girişimime itiraz ediyordu. Benim dışarıçıkma tehdidime karşılık, o da gerçek durumunu ortaya seriyordu. Buuğraşımın, tıpkı Baron Münchhausen'in bataklıkta batmamak için kendisiniumutsuzca perukasından tutup havaya kaldırması gibi anlamsız olduğunu,ancak bugün geriye dönüp baktığımda görebiliyorum. Sadece Dreamer'ınsesi ve onun sözlerini anımsıyor olmam bu niyetimi destekliyor ve beniyüreklendiriyordu."Yeniden bütünleşmeye doğru bir milim olsun ilerleyebilmek için, dünyavizyonumuzu tersyüz etmemiz gerekir. Bu insan dışı bir çaba gerektirecektir.Ama bundan daha büyük bir mutluluk yoktur. Varoluşunun sonsuzluğundafethedeceğin bu bir milim, olaylar dünyasındaki okyanusları yutar."Kendime koyduğum, adanın çevresini bir tam tur koşmak üzere yaptığımsabah programım, sonra yıkanıp giyinmem ve okula gitmeden önce Giorgiave Luca ile kahvaltıda bir süre laflamam için bana yeterli zamanı bırakacakşekilde idi; ama yataktan çıkmamam ve çocuklarla ilgilenme işini Giuseppona'yabırakmam konusunda bir şey aklımı çeliyordu.Birçok kez kendime, her sabah beni koşudan caydırmaya çalışan bu sesinnereden geldiğini sordum. Derinden bir ses "Böyle bir havada, yataktan çıkmadığıniçin seni kim suçlayabilir ki?" diyordu. "Sen gerekenden fazlasınıyapmadın mı zaten? Bir gün koşmasan ne fark eder?" Bu böyle sürüpgidiyordu. Başka durumlarda, örneğin çok geç yattıysam veya sabah erkensaatteki bir uçağa yetişmem gerekiyorsa, bunlar bu çabadan kaçınmam içingünün bahanesi oluyordu. Sonuç olarak her ayrıntı, kararlılığımın çatlaklarıarasına sızmaya ve kendim için belirlediğim sıkı programı yanda kesmemiçin iyi bir mazeret olmaya çalışıyordu. Kaynağı her ne olursa olsun bu içses beni çileden çıkarıyordu.Beni baltalamak üzere sürekli pusuda bekleyen bu varlığı susturmakisterdim ancak ne var ki, o, suyun üstündeki bir buzdağının yalnızca görünenkısmıydı.153