Ekumenski zbornik 2006/07

zemljište za izgradnju vlastitog manastira. Godine 1959. domaći paroh o. Maksim
Buila osveštao je novi manastir i kapelu u čast Isusa Hrista Čovekoljupca.
Broj sestara u novosadskom manastiru se povećavao i trebalo ga je proširiti.
Godine 1972. dograđen je jedan deo, a u potkrovlju su urađene ćelije za sestre.
Kao uspomena na 1000-godišnjicu pokrštavanja Rusa-Ukrajine, 1989. godine
su u kapeli postavljene tri slike-ikone: raspeće, Isus Hrist i Presveta Bogorodica, koje
zajedno sa drvenim rezbarenim ramom stvaraju imitaciju ikonostasa.
Godine 2003. sestre službenice započinju novu misionarsku delatnost,
karakterističnu za epohu mas-medija. Otac Roman Miz, odgovorni urednik emisija na
ukrajinskom i rusinskom jeziku na „Radiju Marija“, poverava sestrama službenicama
Pavli Hojdra i Faustini Feljcan pripremanje i vođenje emisija duhovnog programa na
ukrajinskom jeziku.
Svoju 50. godišnjicu prisutnosti i delatnosti u Novom Sadu sestre službenice
proslavile su 23. juna 2006. godine. Tom prilikom osveštana je nova sveta trpeza za
kapelu.
I danas sestre iz novosadskog manastira rade u Pokrajinskoj bolnici. Jedna
sestra, Josafata Molnar, brine o parohijskoj crkvi sv. Petra i Pavla. Tu je ona i pojac i
kateheta dece i mladih, a priprema i one koji žele da se venčaju.
Egzarh Georgije Džudžar je dana 21. decembra 2005. godine osveštao novu
rezidenciju Apostolskog egzarhata u Novom Sadu. Želja vladike je bila da
domaćinstvo i rezidenciju vode sestre službenice. Za to su određene Slavomira
Vorotnjak i Damjana Sanocka. Monahinje su rado i požrtvovano započele poverenu
im misiju.
Korišćena literatura
„Stogodišnji put“ o. Roman Miz R.Krstur 1991. god.
„Služiti gde je najveća potreba“ istorija sestara Službenica BDM 2006.god.