Języki Obce w Szkole - Biblioteka Cyfrowa Ośrodka Rozwoju Edukacji

Języki Obce W Szkole n r 3/2008 m a j/czerwieca mother deserted, an unmarried sister who’scrippled and has no job! Don’t let anythinginterfere with your selfish pleasure! Just go,go, go – to the movies!Tom: All right, I will! The more you shout aboutmy selfishness to me the quicker I’ll go, and Iwon’t go to the movies!Amanda: Go, then! Then go to the moon – youselfish dreamer!Tom smashes his glass on the floor. He plunges out on thefire-escape, slamming the door.Comprehension questions (pytania sprawdzającezrozumiene dialogu):1. Why are Amanda and her daughter, Laura,piti fully disappointed after Jim left?2. Why do you think, the writer uses the expression„gentleman caller” instead of „visitor”?3. What seems peculiar to Amanda?4. Where does Tom work?5. Do you think, Tom will return after the rowwith his mother?WnioskiWróćmy do pytania postawionego na początku.Czemu może służyć wprowadzenie dramatudo nauki języka docelowego? Korzyści wynikającez tej strategii można zilustrować graficznie:U uczniów dochodzi do rozwinięcia sprawnościartykulacji pojedynczych dźwięków, intonacjicałego zdania, płynnej akustycznej realizacji całegodyskursu. Dzięki wzięciu aktywnego udziałuw odegraniu danej sceny, wcieleniu się w jedenz charakterów uczniowie motywują się do dalszejpracy nad rozwijaniem indywidualnej zdolnoścido posługiwania się drugim językiem. Zastanawiający,wciągający, bogaty kontekst stymuluje proceszapamiętywania, ułatwia transmisję nowegojęzyka z pamięci krótkotrwałej do długotrwałej.Kontakt z różnego rodzaju dialogami, czasaminaszpikowanymi zdaniami dwuznacznymi, niedopowiedzeniami,metaforami, zachęca do zastanowieniasię nad tym, co bohater zamierzałpowiedzieć, choć jedynie to zasugerował. Wszystkiete elementy układają się w uroz maiconą lingwistycznąkonstrukcję wzbogacającą proces poznawaniai używania języka drugiego.Aby wprowadzenie dramatu do glottodydaktykimiało realny wpływ na ucznia, zaprezentowanezadania muszą być starannie monitorowaneprzez instruktora/nauczyciela języka. I niewystarczy pokonać wyłącznie lingwistycznychproblemów, które pojawiły się w sztuce lub filmie,i doprowadzić do ich pełnego zrozumienia.Oczekiwane efekty będą zauważalne dopiero wtedy,gdy nauczyciel przejmie rolę reżysera i wrazz uczniami zaaranżuje odegranie wybranych scenteatralnych lub filmowych. Sama werbalna, nawetbardzo poprawna realizacja tekstu też niejest celem ostatecznym. Można bowiem zadbać,w miarę możliwości i środków, o scenografię,oświetlenie, rekwizyty, muzykę. Dopiero wtedymożna stwierdzić, że udało się wyekstrahowaćz dramatu wszystko, co może usprawnić i ulepszyćnaukę L2 oraz zwiększyć estetykę towarzyszącątemu procesowi.BibliografiaBevington D. (red.) (1988), William Shakespeare –Four Tragedies, New York: Bantam Books.Blaskovic D., Kantoch M. (1984), Wirusologia lekarska,Watszawa: PZWL.Browne M.E. (red.) (1988), Tennessee Williams –The Glass Menagerie, London: Penguin Books.Hart D.J. (1986), The Concise Oxford Companionto American Literature, Oxford: Oxford UniversityPress.Lazar G. (1993), Literature and Language Teaching, Cambridge:Cambridge University Press.Petersdor, R.G., Baunwald E. et. al. (red.) (1985), Harrison’sPrinciples of Internal Medicine, Singapore: McGraw-Hill.Suchodolski B. (red.) (1959), Mała encyklopedia powszechna,Warszawa: PWN.(wrzesień 2007)114