Języki Obce w Szkole - Biblioteka Cyfrowa Ośrodka Rozwoju Edukacji

Języki Obce W Szkole n r 3/2008 m a j/czerwiectyce językowej wraz z podejściem komunikacyjnym(Martinez 1988).W jednostce lekcyjnej to czas determinujetreści, natomiast w jednostce metodycznej jestna odwrót: treści wyznaczają niezbędny czas.Jednostka metodyczna nie ma z góry określonegoczasu trwania i prawie zawsze wykracza czasowopoza ramy pojedynczej lekcji, inaczej mówiąc,może być realizowana w trakcie kilku lubkilkunastu jednostek lekcyjnych.D. Coste i R. Galisson (1976:578) definiująjednostkę metodyczną jako:■■ spójny zespół działań pedagogicznych, którydoprowadza uczącego się do odkrywanianowych elementów, ich przyswojenia i trwałegozapamiętania,■■ sukcesję faz powiązanych ze sobą wspólnąhipotezą na temat optymalnych warunkówuczenia się.Każda jednostka nauczania/uczenia się (lekcja,lektorat, jednostka metodyczna), musi przebiegaćwedług jakiegoś przyjętego i ustalonegoz góry porządku. Jej części zwykło się nazywaćetapami, fazami lub ogniwami. Należy jednakpodkreślić, że opracowany przez nauczycielai z góry przyjęty schemat nie może być sztywnyi musi w praktyce ulegać modyfikacjom stosowniedo zmieniających się warunków kształcenia.Nieprzewidziane reakcje uczących się najczęściejzakłócają porządek ustalony przez nauczyciela,ale opracowana koncepcja całościowa zajęćpozwala zachować obraz całości i unikać podstawowychbłędów w postaci opuszczania lubzaniedbywania kluczowych elementów procesudydaktycznego.W historii metodyki budowa jednostki lekcyjnejwywoływała wiele kontrowersji i dyskusjiidących od całkowitego liberalizmu w sposobieprowadzenia zajęć do ścisłego określenia liczbyi kolejności następujących po sobie faz (np.w metodach audiowizualnych pierwszej generacji).Niezależnie od opinii negujących jakikolwiekpodział jednostek lekcyjnych lub metodycznychw nauczaniu zinstytucjonalizowanym istnieją zawszeliczne ograniczenia, chociażby czasowe, którenarzucają nauczycielom i uczniom pewne rygory.Wszelkie schematy są niezbędne w dydaktyce,gdyż na ich bazie możemy dokonywać wyborów,analizując je, możemy dostrzec, co należy braćpod uwagę, a co odrzucić. Każdy model wyznaczapozycje partnerów procesu nauczania/uczeniasię i wykorzystuje różne informacje w celu udoskonaleniakierowania daną jednostką uczeniasię (Meirieu 2002:165).Istnieje wiele sposobów konstruowania jednostekuczenia się. Schemat wypracowany przeztwórców metod audiowizualnych stanowił punktodniesienia dla autorów podręczników audiowizualnychi komunikacyjnych. Mimo iż podejściekomunikacyjne zerwało ze zwyczajem stosowaniaz góry ustalonych schematów przebiegu zajęć,podręczniki z tego okresu wyraźnie wskazująna tendencję organizowania treści w obszernejednostki uczenia się: wyczulenie – odkrywanie– użycie języka.W miarę rozpowszechniania się, pojęcie jednostkimetodycznej nabrało nowego znaczeniai było również rozumiane jako pewien sposóbgrupowania treści. Traktuje się je jako hiperonimsłużący do określania tego, co autorzy podręcznikówzwykli nazywać lekcjami, jednostkami,sekwencjami, dossier. Jednostki podręcznikowepowinna cechować spójność procesuuczenia się w zakresie działań uczenia się (Cuq2003:242-243).Co nowego proponujeEuropejski system opisukształcenia językowego?Jak wynika z powyższych rozważań, w historiimetod schemat jednostki lekcyjnej (jednostkilektoratowej, zajęć z języka obcego) zmieniał sięsukcesywnie wraz z pojawiającymi się prądamimetodologicznymi oraz nowymi koncepcjami procesuuczenia się. Zjawiskiem typowym w ewolucjimetod nauczania jest tendencja do kwestionowaniaistniejących modeli i poszukiwanie nowychrozwiązań. Prawidłowość ta dotyczy również podejściazadaniowego.Powstała na gruncie podejścia komunikacyjnegodydaktyka zadaniowa z jednej stronyczerpie z jego dorobku i bazuje na schematachuczenia się właściwych dla tego podejścia (koncentracjana uczeniu się komunikacji obcojęzycznej),akceptując równocześnie rozwiązania44