Nr 152, luty 1967 - Znak

180AUGUSTYN JANKOWSKI OSB•j~li i tak je przekazali niejako z rqk do rqk ai do naszych czasow"1. To uj~cie wywolalo u teologow katolickich dqimosc d,o wzajemnegoprzeciwstawiania sobie pisanego Slawa Boiego i ustnejTrardyc ji - jako niemal niezaleinych dw6ch ±rodel jednego i tegosamego Objavrienia. Posuwano si~ przy tyrn do przyjmowa'rua prawdzavtartych wylqcznie w Tradycji, a nie zawaTtych w Pisrnie sw.Przecilw tej tendencji, ktora utrudnia~a wszelki dialog ekumeniczny,wystqpila ostatnio katolicka szkola teologicvna z Tiibingen, na czelez J. R. Geiselmannem 2. Opierajqc si~ na tekstach poprzednich soborowwidzi ten autor scislejszy zwiqzek mi~dzy Pisrnem S'W. a Tradycjq:pierwsze zawiera 'IN Slwej tresci wszystko, 00 istotne dlawiary, sarna jednak \"Iiara w ciqgu Iwiekow podlega rozwojowi,interpretacji, wyjasnieniu - slowern post~powi, co jui jest dzielemwl,asnie Tradycji (traditio interpretativa). Ojcowie II Soboru WaltykaiJ.sbegonie chcieli w Konstytucji 0 Objawieniu Bozym utrwalacam ~ podr~c2mikowego uj~cia teologOw potrydenckich ani tei firrnowactez nowej szkoly. Jednakie sforrnulow:ania naszej KonstytucjiSq 'znalcznie bliisze wlasnie tym tezom. Dokurnent ten bawiem staran-nieunika klasycznego uj~cia potrydenckieg.o d w 0 c h hodelobjawienia, stosujqC w liczbie pojedynczej "z'rodlo" (przy tyrn ollie:fons, lecz scaturigo) na okreslenie tylko "mowy Boiej" (locutioDei).Wywod Konstytucji 0 przekazywaniu objawienia rna charakterpozytY'w,ny i chrystocentryczny. Kladzie on nacisk 'na ciqglosc dziejOWq,jaka zachodzi, d zi~ki .A:postolorn i ich nast~pcorn, rni~dzy nakazemrnisyjnym Chrystusa a obeonyrn nauczaniem praw 'objawionychprzez Kosciol. Dzi~ki temu eksponuje Sobor IW zTIlarniennysposob r, ol~ Tradycji apostolskiej, bo ,oto i sam Nawy Testamentjest utrwaleniem na pismie ustmie gloszonej wiesci 0 zbawieniu.Cenne jest w tym wzgl~dzie ro'wniei drugie podkreslenie, ie rnianowicieKosciol czerpie sW'O'jq pewnosc co do wszystkich sprawobja",\~ionych nie z samego tylko Pisma sw. Tym sarnym Soboruniknql dwoch stanowisk skrajnych: ani nie uznal w Tradycji, i los c i 0 we g 0 dopelnienia prawd 2lawaTty'ch w Pisrnie sw., anitei Pisma sw. nie uznal za zarnkni~tq i ekskluzywnq kodyfikacj~calego, objawienia.KO'TIstytucja kladzie nacisk na tym, co jest wspolne dla Tradycjii Pisma sw. I tak stanowiqc "j e den swi~ty depozyt SlowaBoiego" majq .one wspolny w Bogu poczqtek, identyc~nq tresc i tenI, Sobar Trydencki, Dekret I (sesja III z 4. II. 1546): DBU 783, BreviaTtum fidei,III, 10.2 Killsyczne jego dzielo: Die Hettige Schrift und die Tradition, Frelburg­-Basel-Wien 1962.