Nr 152, luty 1967 - Znak

TO CO LUDZKIE W MOWlE BOZEJ 239maezq na uzytek naszyeh ,ezasow Ksi~g~ Rodzaju, Ewangeli~ Marka,dekrety Soboru Nieejskiego, ezy nawet Watykailskiego I, a nied1ugoi II. Szezeg6lnq jest tylko rzeezq, ze gdy ehodzi 0 wiar~ dziejesi~ to wewnqtrz wsp6lnoty prowadzonej przez Dueha.Nieraz j'Uz zaznaezalismy, ze sloW1o twO'fZY wsp6Inot~, a takze izw Koseiele, w najpelniejszej sakramentalnej postaei jest ono podtrzymywane,ozywiane i za'gwarantowa-ne 1lrzez Chrystusa j Dueha. Dorzueimydo!tego teraz, ze ka:i:de slowo potrzebuje odpowiedri. Odpowiedziqna mow~ Bozq jest nasza modlitwa. Skoro Slowo Boze przyehodzido nas w slowie ludZlkim,we ,wsp6lnocie koseielnej (w kazdejz jej wielu postaei: 'W1sp6lnoty eueharystyeznej, sobmu, ezy przyjaoCielskieg'odialogu), a wi~e i ja w swej modlitwie 2'lllajduj~ si ~zawsze \vewnqtrz ludzkiej wsp61noty. Czyi wi~e nie przema1wiambezposrednio do Boga? Ta bezposredniosc mi~dzy Bogiem a mnqnie wyklucza bynajmniej Jego Wcielenia w molieh bliinich, w elVvsp611udzi, przeciwmie ana je ZlalwieOC'a i zaklada. Moja bezposred-,nlosc z Bogiem realizuje si~ zawsze "przez Chrystusa", i "wewsp61n,ocie Dueha Swii~tego", kt6rq jest Kosei61. A wi~e 1ll10dlic si~to mowic Ty do Boga, nie dzi~ki wewn~trznemu oderwaniu odtliiniego, leez wlqczajqe boskie "Ty" w ludzkie, ehrzeseijailskie"my".Piet Schoonenberg SJ+hun. H. Bortnowska