Nr 152, luty 1967 - Znak

"DEI VERBUM" W OPINII BIBLISTOW201tolickkh W! interpretacji Ewangelii. Glawny ci~za lr slynnej polemikirzymskiej skierowany byl wlasnie przeciw tym egzegetom, WsrodOjcOw Soboru kolportrowano ulotki ,i broszury zMTolennikow Formgeschichte,jak rowniez jej zdecydowanych wrogolw. OJ cowie SoborubyE wi~c . bardzo uczuleni na t q problematyk~ 30.Dyskusja juz od poczqtku stala s!i~ bardzo ozywiona; zarysowalysiq dwie bardzo wyrazne tendencje rprzy omawianiu wlasnie histo1rycznosciEwangelii. Jedni przeciwsta"Niali si~ 'Wszelkim probompomniejszania historyc2'JllOsci EwalJ1geIii i dqzyIi do pot~pieniawspomnianych kierunk6w egzegetycznych, drudzy zas doceniajqcwpelni wartosc historycznq Ewe!I1gelii, pragn~1i otworzyc !lowemozlirwosci hadan i uscisIic jaka to jest histocr"ycznosc. Te dwie postarwyb~dzie moina sledzic przez caly czas dyskusji. Dopiero interwencjaOjca sw. doprowadzi do kompromisowego sformulowania31. Pienwsza 'redukcja schematu rw 'interesujqcym rna'S punkciemiala charaktecr" wyrazrnie polemiczny: potE;piala bl~dy, ktore negowaly,lub 'W jakJikolwiek sposob oslabialy pra lwd~ historyoznqi obiektywnq czynorw z zycia Jezusa, oraz utrzymywaly, ze slowaChrystusa c z ~ s t 0 nie Sq jego slowami, lecz przypisane mu zostalyprzez ewarngelist~, lub pierwotnq wspolnot~ chrzescijanskq.Redakcja II byla bardziej pozytywna i lagodniejsza. Z wielkimizastrzezeniami pr~yj~to, ze Ewangelie "niekiedy 'Wykazujq sladyprzepowiadania ustnego, ktore je poprzedzilo", a nast~pnie historycznoscEwangelii nie we wszystkim zgadza si~ z pcstulatamihistorii :\vspolczesnej. P~zed p,r zygotowaniem fmmuly III ukazalasiq Instrukcja Komisji Biblijnej 0 Hist01'ycznosci EwangeZii 32, dokumentba'rdzo otwarty, ktory pozw,olil smielej przeredagowactrzeciq we 'rsj~ schematu; to ona wlasnie, z niewielkimi zmiall1ami,weszla do definitywnego tekstu Konstytucji.Tekst dokumentu naprzod mocno podkresla historycznosc £wangelii:"Swi~ta Matka-Kosciol sUnie i bardzo stanowczo utrzymywali utrzymuje, ze cztery 'Wspomniane Ewangelie, k tor y c hhis tor y c z:n 0 s c be z wah ani a s t wi e r d z a, podajq wiernieto, co Jezus, Syn HoZy, zyjqc wsrod ludzi, dla wiecznego ichzbawienia rzeczYiWiscie uczynll az do dnia, w ktorym wzi~ty byldo nieba" (V, 19). Zdanie "ktorych historyczm)sc bez wahaniastwierdza " z()sialo wprowadzone w' ostatniej chwlili jako modus:ro Szezeg61 y na ten temat zob. w moim artykule Kry tyka kato!tcka, "Znak"136 (1965) 1262-1266. Zdecydowanie przeciw Formgeschi chte wyst~powali: A. Romeo,L'Enei c!ica "Divino afl!ante Spiritu" et Ie "optntones novae", Roma 1960, 18.E. Spadafora, Raztona!t smo, exegesi eatto!ica e magistero, Rovigo 1962.31 P or. M. Zerwick, art. eyt., 38 n., P. Grelot, art. ey t., 243.32 Tekst Instrukcji i komentarz do niej ·pi6ra J. A. Fitzmyera podaje "Znak"125 (1964) 1328-1332; 1398-1404.