cami_ve_namazla_dirilis

150
CAMİ VE NAMAZLA DIRILIŞ
mazlarını gizli kılıyorlardı, bir süre böyle devam ettiler.” 37 İbn
İshâk’tan gelen bir diğer rivayette, bu olaydan bir gün sonra,
Hz. Ali’nin, Hz. Peygamber ve hanımı Hatice’yi namaz kılarken
gördüğünden bahsedilmesi de, namazın, fetretü’l-vahiy’den
sonra risalet görevinin verilmesinin akabinde meşru kılındığını
göstermektedir. 38 Hz. Peygamber’in kıldığı ilk namazın öğle
namazı olduğuna dair rivayetler bulunduğu gibi, ikindi namazı
olduğu da nakledilmektedir. 39
2. Mekke Dönemindeki Namazın Vakitleri ve Rekat
Sayıları
Rivayetlerden anlaşıldığına göre ilk namaz iki rekât olarak
teşrî’ kılınmıştı. 40 Bu namazın başlangıçta kaç vakit olduğu
hususunda iki görüş bulunmaktadır. Önce bir vakit olup daha
sonra iki vakte çıkarıldığını bildiren rivayetler yanında, baştan
itibaren iki vakit olduğu da ifade edilmektedir. Bir vakit olarak
başladığını bildiren rivayete göre, bu namaz, güneşin batmasından
önce iki rekât olarak kılınıyordu. Bir süre sonra buna,
güneşin doğmasından önce kılınan iki rekât sabah namazı eklendi.
41 Kur’an’daki bazı ayetlerin 42 bu iki vakit namaza işaret
37 İbn İshâk, Sîretü İbn İshâk, (nşr. M. Hamidullah), Konya 1981, s. 117;
İsmail Yiğit, “Siyer Kaynaklarına Göre Seferilik”, Seferîlik ve Hükümleri,
İstanbul 1997, s. 71.
38 Yiğit, s. 71. Bazı rivayetlerde ise, Cebrail’in ilk vahyi getirişi sırasında
Hz. Peygamber’e abdest ile namazı öğrettiği ve aynı zamanda Alak Suresi’nin
ilk ayetlerini okuttuğu, bunun üzerine evine dönen Resûllullah’ın,
hanımı Hatice’ye Allah’ın kendisine yaptığı bu ikramını anlattığı ve ona
namazı öğreterek birlikte namaz kıldıkları ifade edilmektedir. Belâzürî,
Ensâbü’l-Eşrâf, (nşr. M. Hamidullah), Kahire 1959, I, 111; Yiğit, s. 71.
39 İsrafil Balcı, “İslam’ın İlk Kıblesinin el-Mescidü’l-Aksa Olduğu İddiaların
Kritiği ve Kıble Değişikliğinin Tarihsel Arka Planı”, İslâm Araştırmaları
Dergisi, sayı: 28 (2012), s. 93.
40 Buhârî, Salât, 1.
41 Bu namazlar iki rek’at olarak kılındıkları için “salâtü’r-rekateyn” (iki
rek’atlı namaz) olarak isimlendirilmiştir. Cevad Ali, Câhiliye’den İslam’a
İbadet Tarihi, s. 44.
42 Tâhâ, 20/130; el-Mü’min, 40/55.