cami_ve_namazla_dirilis

Edebiyatımızda Cami ve Namaz 193
dinin direği… Onsuz hiçbir şey konuşamam, ne konuşur ne konuştururum.”
30
Necip Fazıl’ın Abidin Dino’yla cuma namazına gittiği “Ağa
Camii”, Nazım Hikmet’in şiirinde de yer alır. Nazım Hikmet,
“Ağa Camii” şiiriyle caminin İstiklal Caddesi’ndeki yalnızlığını
dile getirir adeta:
“Havsalam almıyordu bu hazin hali önce.
Ah, ey zavallı cami seni böyle görünce
Dertli bir çocuk gibi imanıma bağlandım;
Allah’ımın ismini daha çok candan andım.
(…)
Bu imansız muhitte öyle yalnızsın ki sen
Bir teselli bulurdun ruhumu görebilsen!” 31
Sezai Karakoç’ta uyuşmuş ruhlarımız için bir diriliş yeridir
cami. “Taha’nın Dirilişi” şiirinde: “Bir Taha geliyordu camilerden/
Bir daha geliyordu.” 32 diyerek camiyi adeta bir diriliş
yeri olarak addeder. Diriliş camilerden başlayacaktır. Ona göre
camiler, Müslümanları ölümsüzlüğün bağrına bastığı ruhun
aydınlık ülkeleridir. Mihrabıyla bir tapınak, minberiyle bir toplum
ve bir devlet, kürsüsüyle bir okuldur cami. Halkla cami
iç içedir. Camiler, halkın etine kemiğine kaynamıştır. Halkın
hayatına kök salmış ulu bir çınardır camiler. Camiler, kıyamete
kadar ezanlarıyla bütün insanlığı Allah’a çağıracak, namazıyla
Müslümanı Allah’ın katına yükseltecek, hutbesiyle üstün insanlık
ideali düzenini tebliğ edecek, doğruluklara yönlendirecek,
eğriliklerden çevirecek, vaazıyla ilim ve ahlak, marifet ve hikmet
dersini verecektir. 33
Sezai Karakoç, caminin hayatın merkezi olduğunu belirtir.
Caminin yüzü hem öteki dünyaya hem de bu dünyaya dö-
30 Age., s. 157.
31 Nazım Hikmet, İlk Şiirler, Yapı Kredi Yayınları, İstanbul 2015, s. 117.
32 Sezai Karakoç, Gün Doğmadan, Diriliş Yayınları, İstanbul 2015, s. 358.
33 Sezai Karakoç, Sütun, Diriliş Yayınları, İstanbul 2015, s. 557-559.