Nieuwsbrief

34 Milieu
2001, nummer 199903825/2. Volgens appellanten
sub 1 betekent dit dat ten tijde van het nemen van het
bestreden besluit geen vigerend ruimtelijk plan voorhanden
was dat als eerste voorzag in de oprichting van
het windturbinepark en waarvoor een milieu-effectrapport
(MER) is opgesteld.
Appellanten sub 2 stellen dat het MER ‘Streekplanuitwerking
windmolenlocaties provincie Flevoland’ van
27 september 1995 niet representatief is, omdat daarin
de gevolgen van een opstelling van twee rijen met
16 turbines zijn onderzocht, in plaats van de vergunde
enkele rij met 17 turbines. Zij betogen dat het MER ten
onrechte niet alle informatie bevat die noodzakelijk is
voor de beslissing op de aanvraag om een vergunning
krachtens de Wet milieubeheer. Zij vinden dat verweerder
vergunninghoudster had moeten verplichten tot het
opstellen van een afzonderlijk MER.
Verweerder stelt zich op het standpunt dat geen beoordeling
behoefde te worden uitgevoerd of voor de voorgenomen
activiteit een MER moest worden opgesteld.
In dit verband voert hij aan dat in het MER ‘Streekplanuitwerking
windmolenlocaties provincie Flevoland’ de
onderhavige locatie reeds is beoordeeld op mogelijke
milieueffecten ten gevolge van de realisering van een
windturbinepark. Volgens hem voorziet de streekplanuitwerking
als eerste in de mogelijke oprichting daarvan.
Ter zitting heeft verweerder er blijk van gegeven
dat hij de omstandigheid dat de streekplanuitwerking
zou zijn ingetrokken niet heeft betrokken bij zijn beslissing
om geen MER-beoordeling te verrichten.
Ingevolge artikel 7.4, eerste lid, van de Wet milieubeheer
worden bij algemene maatregel van bestuur de
activiteiten aangewezen ten aanzien van elk waarvan
het bevoegd gezag krachtens de artikelen 7.8b en 7.8d
moet bepalen of voor de desbetreffende activiteit, vanwege
de bijzondere omstandigheden waaronder zij
wordt ondernomen, een milieu-effectrapport moet worden
gemaakt.
In categorie 22.2 van onderdeel D van de bijlage,
behorende bij het Besluit milieu-effectrapportage
1994 wordt als MER-beoordelingsplichtige activiteit,
bedoeld in artikel 7.4, eerste lid, aangewezen: de oprichting,
wijziging of uitbreiding van één of meer met
elkaar samenhangende installaties voor het opwekken
van elektriciteit door middel van windenergie, in gevallen
waarin de activiteit betrekking heeft op een gezamenlijk
vermogen van 10 megawatt (elektrisch) per
jaar of meer, of 10 molens of meer. Als besluiten ten
aanzien waarvan de MER-beoordelingsplicht geldt,
worden in categorie 22.2 aangewezen: de vaststelling
van een ruimtelijk plan dat als eerste in de mogelijke
oprichting, wijziging of uitbreiding voorziet, dan wel,
bij het ontbreken daarvan, de besluiten waarop afdeling
3.5 van de Algemene wet bestuursrecht en afdeling
13.2 van de Wet milieubeheer van toepassing zijn.
Ingevolge artikel 7.8a, eerste lid, van de Wet milieubeheer
moet degene die een activiteit onderneemt
waarvoor een m.e.r.-beoordelingsplicht geldt, en die
voornemens is een verzoek in te dienen tot het nemen
van een besluit ten aanzien waarvan een m.e.r.-beoordelingsplicht
geldt, dat voornemen schriftelijk mededelen
aan het bevoegd gezag.
Ingevolge artikel 7.28, tweede lid, van de Wet milieubeheer
moet het bevoegd gezag de aanvraag buiten
behandeling laten indien een besluit als bedoeld in artikel
7.8a krachtens wettelijk voorschrift op aanvraag
wordt genomen en
a. bij het indienen van de aanvraag geen afschrift is
gevoegd van de beslissing krachtens artikel 7.8b,
eerste lid, inhoudende dat geen milieu-effectrapport
behoeft te worden gemaakt, of
b. bij het indienen van de aanvraag geen milieu-effectrapport
is overgelegd.
Niet in geschil is dat de onderhavige activiteit betrekking
heeft op de oprichting van met elkaar samenhangende
installaties voor het opwekken van elektriciteit
door middel van windenergie met een gezamenlijk vermogen
van 10 megawatt (elektrisch) per jaar of meer,
en tevens bestaande uit 10 molens of meer, waarvoor
een MER-beoordelingsplicht geldt in de zin van artikel
7.4 van de Wet milieubeheer.
De Afdeling stelt voorop dat moet worden onderzocht
of de streekplanuitwerking kon worden aangemerkt
als ruimtelijk plan dat als eerste voorziet in de
activiteit als bedoeld in categorie 22.2 van bijlage D
van het Besluit milieu-effectrapportage 1994. Daarvoor
is het volgende van belang.
De Afdeling heeft zich in haar uitspraak – die een
streekplan betrof – van 10 maart 1998, nummer
E01.96.0014 (BR 1998, p. 929 en Gst. 1999, 7110,
7) gebogen over de vraag welk ruimtelijk plan moest
worden aangemerkt als eerste ruimtelijk plan dat voorziet
in de activiteit, in dat geval de mogelijkheid van
woningbouw, in de zin van het Besluit milieu-effectrapportage
1994. Zij heeft daarbij bepalend geacht dat
het van belang zijnde onderdeel van het streekplan een
NIEUWSBRIEF StAB 2 / 2003