Nieuwsbrief

86
Planschadevergoeding
weerdelijk schadeveroorzakende besluit rechtskracht
heeft, doch (nog) niet in rechte onaantastbaar is. Aangezien
een dergelijk besluit in bedoelde periode schade
kan hebben veroorzaakt die redelijkerwijs niet of niet
geheel ten laste van de belanghebbende behoort te
blijven, is de Afdeling thans – anders dan voorheen –
van oordeel, dat die schade voor vergoeding in aanmerking
kan komen op de voet van artikel 49 WRO, indien
het schadeveroorzakende besluit nadien alsnog
onherroepelijk wordt. In dat geval is niet de datum van
onherroepelijk worden, maar de datum waarop het beweerdelijk
schadeveroorzakende besluit rechtskracht
krijgt beslissend voor het antwoord op de vraag of tengevolge
van het nieuwe planologische regime schade
is geleden.
2.6. Hoewel, zoals hiervoor is overwogen, schade kan
zijn veroorzaakt door een besluit dat nog niet onherroepelijk
is, is de datum van onherroepelijk worden van
dat besluit voor de besluitvorming niet zonder betekenis.
Tot dat moment bestaat immers de mogelijkheid
van vernietiging van (de rechtsgevolgen van) genoemd
besluit, in welk geval de gestelde schade niet op de
voet van artikel 49 WRO voor vergoeding in aanmerking
kan komen.
Hieruit volgt dat op een verzoek om schadevergoeding
ex artikel 49 WRO eerst inhoudelijk kan worden
beslist na de datum van onherroepelijk worden van het
schadeveroorzakende besluit. Een dergelijk verzoek
dient derhalve na laatstgenoemde datum te worden ingediend.
De raad kan een voordien ingediend verzoek
aanhouden, dan wel – als prematuur gedaan – afwijzen.
Een dergelijke afwijzende beslissing staat niet in
de weg aan toepassing van artikel 49 WRO nadat het
beweerdelijk schadeveroorzakende besluit onherroepelijk
is geworden.
Ten aanzien van aangehouden verzoeken met betrekking
tot schade beweerdelijk veroorzaakt door de
bepalingen van een bestemmingsplan geldt dat de
(wettelijke) beslistermijn een aanvang neemt op de
dag waarop het besluit van gedeputeerde staten inzake
goedkeuring in werking treedt (artikel 28, zevende lid,
WRO). Ten aanzien van aangehouden verzoeken met
betrekking tot schade beweerdelijk veroorzaakt door
een besluit omtrent vrijstelling vangt die termijn aan op
de dag waarop de bezwaar- of beroepstermijn ongebruikt
is verstreken, dan wel – in geval van beroep of
hoger beroep – de dag na die waarop de betreffende
rechterlijke uitspraak bekend is gemaakt.
2.7. In overeenstemming met hetgeen de Afdeling
hiervoor heeft overwogen, is de aanvraag van appellanten
ingediend na de datum waarop het beweerdelijk
schadeveroorzakende besluit onherroepelijk was geworden.
Nu bij de aangevallen uitspraak en de beslissing
op bezwaar is uitgegaan van een andere peildatum
dan die waarop het beweerdelijk schadeveroorzakende
besluit rechtskracht heeft verkregen, is het
hoger beroep gegrond. De aangevallen uitspraak dient
te worden vernietigd. De Afdeling zal het ingestelde
beroep alsnog gegrond verklaren en de bestreden beslissing
op bezwaar vernietigen. De raad dient een
nieuw besluit te nemen met inachtneming van deze
uitspraak.
Noot
Deze uitspraak roept de volgende vragen op:
1. Wordt met de woorden ‘in dat geval’ in r.o. 2.5 gedoeld
op het alsnog onherroepelijk worden van het
besluit, of op een geval als hier aan de orde, waarin
de schade verband houdt met ontwikkelingen die
zich hebben voorgedaan in de periode tussen de inwerkingtreding
van het plan en het onherroepelijk
worden van het besluit?
2. Zal de nieuwe peildatum door de Afdeling ‘ambtshalve’
worden getoetst?
3. Heeft de nieuwe zienswijze van de Afdeling gevolgen
voor de peildatum voor het toekennen van de
wettelijke rente bij toekenning van schadevergoeding
(thans: datum ontvangst verzoek), nu de schade
zich reeds kan voordoen na het van kracht worden
van het nieuwe planologische regime, maar
het planschadeverzoek pas ingediend kan worden
na het onherroepelijk worden daarvan?
4. Hoe verhoudt zich het gestelde in de eerste volzin
in de laatste alinea van r.o. 2.6 met het gestelde in
de tweede alinea? Tussen de datum van inwerkingtreden
en onherroepelijk worden kan immers een
lange periode liggen. Wordt in plaats van in werking
treden niet bedoeld onherroepelijk worden? De
verwijzing naar artikel 28, lid 7, WRO is dan echter
niet te verklaren.
NIEUWSBRIEF StAB 2 / 2003