Nieuwsbrief

60
Milieu kort
ne in een dergelijk geval samen met de grens van het
desbetreffende industrieterrein. Handelswijze van verweerder
strijdig met artikel 59 Wgh. Volgt vernietiging
van het bestreden besluit.
K16
ABRS 26 februari 2003, nr. 200204717/1 (Diemen)
Wet milieubeheer, artikel 8.11, derde lid
Vervoersplan bij voorschrift verlangd; voorschriften
ter bevordering van gebruik fiets en openbaar vervoer
kunnen in kader Wm niet worden verlangd.
Oprichtingsvergunning ingevolge de Wm voor een bioscoopcomplex.
Appellante betoogt dat in de geluidsoverlast
vanwege parkeer- en verkeersbewegingen van
en naar de inrichting niet kan worden beoordeeld vanwege
het ontbreken van een vervoersplan in de vergunningaanvraag.
De Afdeling stelt vast dat bij voorschrift
is verlangd dat binnen 3 maanden na het in gebruik
nemen van de inrichting een vervoersplan ter beoordeling
aan verweerder dient te worden gezonden. Zonder
een door verweerder goedgekeurd vervoersplan mag
de inrichting niet in werking zijn. Gelet op dit voorschrift
en de uitgebreide informatie in de aanvraag
over de akoestische belasting van parkeer- en verkeerbewegingen,
is de Afdeling van oordeel dat dit aspect
voldoende kan worden beoordeeld.
K17
ABRS 5 maart 2003, nr. 200106102/1 (GS Gelderland)
Besluit luchtemissies afvalverbranding, voorschrift
1, aanhef en onder d
Wet milieubeheer, artikel 8.11
Algemene wet bestuursrecht, artikel 3:2
Niet onderzocht is of Besluit luchtemissies afvalverbranding
(Bla) van toepassing is en of door het hanteren
van uitsluitend de Bla-eisen de nadelige gevolgen
voor het milieu in voldoende mate worden beperkt.
Oprichtingsvergunning krachtens de Wm voor een verbrandingsinstallatie
voor pluimveemest annex energiecentrale.
Appellanten stellen dat de bij voorschrift gestelde
emissiegrenswaarden voor schadelijke stoffen te
hoog zijn. Verweerder stelt dat de emissiegrenswaarden
zijn gebaseerd op de bijzondere regeling voor
mestverwerkende bedrijven in de Nederlandse Emissie
Richtlijnen (NER) en voorzover deze regeling daarnaar
verwijst op emissie-eisen die zijn gesteld in het Besluit
luchtemissies afvalverbranding (BLA). De Afdeling
constateert dat in de bijzondere regeling wordt aanbevolen
de emissie-eisen van het BLA te hanteren voor
inrichtingen waar mest of fracties daarvan worden
verbrand in een daartoe geëigende installatie (hierna:
mestverbrandingsinstallaties). Het BLA bevat eisen
voor inrichtingen die in hoofdzaak zijn bestemd voor
het verbranden van huishoudelijke afvalstoffen of van
afvalstoffen afkomstig van bedrijven, die tezamen
met huishoudelijke afvalstoffen worden verbrand.
De Afdeling overweegt voorts dat in de nota van
toelichting bij het BLA is gesteld dat de emissies van
PCDD’s, PCDF’s en diverse zware metalen, zoals
cadmium, kwik en lood, in de directe omgeving van
de inrichting een belangrijke bijdrage leveren aan de
achtergrondconcentraties van deze stoffen in de lucht
en – ten gevolge van droge en natte deposities – aan
de accumulatie hiervan in de bodem. In voorschrift
1, aanhef en onder d, van Bijlage A van het BLA,
voorzover hier van belang, is bepaald dat de inrichting
dient te worden voorzien van een schoorsteen,
die zo hoog is dat een voldoende verspreiding van de
uitworp met de rookgassen gewaarborgd is. De Afdeling
leidt hieruit af dat het BLA als geheel mede ziet
op de bescherming van het milieu op leefniveau in de
directe omgeving van inrichtingen als bedoeld in het
BLA.
Niet is gebleken dat in het kader van de totstandkoming
van voornoemde bijzondere regeling is beoordeeld
of het BLA zich leent voor overeenkomstige
toepassing op mestverbrandingsinstallaties, en, indien
dit het geval is, of het hanteren van uitsluitend
de in het BLA gestelde emissie-eisen leidt tot voldoende
beperking van de nadelige gevolgen voor het
milieu in de directe omgeving van de inrichting. Hierdoor
is onvoldoende duidelijk of met de verwijzing in
de bijzondere regeling naar de emissie-eisen uit het
BLA de gevolgen voor het milieu, waaronder die in de
NIEUWSBRIEF StAB 2 / 2003