Nieuwsbrief

72
Ruimtelijke ordening
vorenbedoelde termijnen. Gelet hierop was het aanwijzingsbesluit
van 23 oktober 1996, voorzover het betreft
de definitieve Ke-geluidszone en de definitieve
Laeq-geluidszone, ten tijde van de vaststelling van het
bestemmingsplan vervallen.
2.4.3. Ter zitting is desgevraagd door verweerders en
de gemeenteraad bevestigd dat het bestemmingsplan
is gebaseerd op de vervallen aanwijzing. Voorts is desgevraagd
verklaard door de vertegenwoordiger van de
gemeenteraad dat het bestemmingsplan niet zou zijn
vastgesteld indien de desbetreffende aanwijzing er niet
aan ten grondslag lag. Dit mede vanwege de onduidelijkheden
die bestaan rondom de geluidszonering.
De gemeenteraad is eraan voorbijgegaan dat het
aanwijzingsbesluit, voorzover het betreft de definitieve
Ke-geluidszone en de definitieve Laeq-geluidszone,
was vervallen en het bestemmingsplan daarop niet
kon worden gebaseerd.
Onder deze omstandigheden hadden verweerders
dienen aan te geven waarom het onderhavige bestemmingsplan
niet in strijd is met een goede ruimtelijke ordening
en het recht. Nu verweerders dit hebben nagelaten
is het goedkeuringsbesluit niet draagkrachtig
gemotiveerd. Tevens hebben verweerders miskend dat
bij de beoordeling van de bedenkingen geen beroep op
artikel 30 van de LVW kon worden gedaan.
2.4.4. De beroepen zijn gegrond, zodat het bestreden
besluit wegens strijd met artikel 3:46 van de Algemene
wet bestuursrecht dient te worden vernietigd.
03-25
Uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak
van de Raad van State van 24 december 2002, nr.
200101743/1, inzake het Provinciaal Omgevingsplan
Groningen van de provincie Groningen.
Uit de ontstaansgeschiedenis van artikel 1 van
de WRO blijkt dat de wetgever de bevoegdheid om
te beslissen welke beleidsuitspraken als een concrete
beleidsbeslissing moeten worden gezien, bewust
uitsluitend heeft willen toekennen aan het
bestuursorgaan dat het plan vaststelt. Daarmee
werd beoogd te voorkomen dat een rechter in beroep
aan beleidsuitspraken de status van ‘concrete
beleidsbeslissing’ zou kunnen toekennen, waar het
vaststellend bestuursorgaan niet voor die status
heeft gekozen. De beroepsmogelijkheid is uitdrukkelijk
beperkt tot de als zodanig aangegeven concrete
beleidsbeslissingen. Alle overige onderdelen
van een streekplan zijn op de negatieve lijst geplaatst
en daarmee van de mogelijkheid tot het instellen
van beroep uitgesloten.
Voorzover ingevolge artikel 6:2 van de Awb de
schriftelijke weigering om een besluit te nemen
voor de toepassing van wettelijke voorschriften
over bezwaar en beroep met een besluit wordt gelijkgesteld,
mist dit artikel ten aanzien van de weigering
om een concrete beleidsbeslissing te
nemen, toepassing.
Algemene wet bestuursrecht, artikel 6:2
Besluit op de ruimtelijke ordening 1985, artikel
7, derde lid
Wet op de Ruimtelijke Ordening, artikelen 1,
44, eerste lid, 54, tweede lid, aanhef en onder
a, en 56, eerste lid
2.1.1. Ingevolge artikel 4a, eerste lid, van de Wet op
de Ruimtelijke Ordening (verder te noemen: WRO),
voorzover hier van belang, kunnen provinciale staten
voor één of meer gedeelten of voor het gehele gebied
der provincie een streekplan vaststellen, waarin de toekomstige
ontwikkeling van het in het plan begrepen
gebied in hoofdlijnen wordt aangegeven, alsmede een
vastgesteld streekplan herzien.
Ingevolge artikel 54, tweede lid, aanhef en onder a,
voorzover hier van belang, gelezen in samenhang met
artikel 56, eerste lid, van de WRO kan door eenieder
beroep bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de
Raad van State worden ingesteld tegen een concrete
beleidsbeslissing, een herziening of een intrekking
daarvan, opgenomen in een streekplan.
Ingevolge artikel 1 van de WRO wordt onder een
concrete beleidsbeslissing verstaan een als zodanig
door het bestuursorgaan aangegeven besluit in een
planologische kernbeslissing, een streekplan of een regionaal
structuurplan.
Ingevolge artikel 7, derde lid, van het Besluit op de
ruimtelijke ordening 1985 wordt in een streekplan een
concrete beleidsbeslissing als zodanig in de tekst of op
de kaart benoemd en herkenbaar aangegeven.
2.1.2. Uit deze bepalingen volgt dat de Afdeling met
NIEUWSBRIEF StAB 2 / 2003