Nieuwsbrief

Ruimtelijke ordening
77
toegekend om te beslissen op beroepen tegen besluiten
als het onderhavige.
De grief dat de bevoegdheid om te beslissen op een
beroep als het onderhavige, gelet op artikel 6, eerste
lid, van het EVRM, niet aan de Afdeling had mogen
worden opgedragen, faalt, aangezien de genoemde bepaling,
zoals hiervoor reeds aangegeven, niet ziet op
de attributie van rechterlijke bevoegdheid, maar op de
eisen waaraan de gerechten van een Verdragsstaat
moeten voldoen. Artikel 6, eerste lid, van het EVRM
kan dan ook geen afbreuk doen aan de bevoegdheid
die de wet aan de Afdeling heeft toegekend.
De Afdeling merkt nog op dat appellanten, ingevolge
artikel 8:15 van de Algemene wet bestuursrecht,
tot en met de behandeling van hun beroep ter zitting
de mogelijkheid hebben gehad één of meer leden van
de Afdeling die zijn aangewezen voor de behandeling
van hun beroep, te wraken op grond van feiten of omstandigheden
waardoor de rechterlijke onpartijdigheid
schade zou kunnen lijden. Van die mogelijkheid hebben
zij geen gebruik gemaakt.
Algemene wet bestuursrecht, artikel 7:12
Wet op de Ruimtelijke Ordening, artikel 19
2.1. Het bouwplan voorziet in een uitbreiding van de
bedrijfsruimte met 835 m 2 , aansluitend op de bestaande
bedrijfsruimte.
2.2. Ingevolge het ter plaatse geldende bestemmingsplan
rust op de gronden waarop het bouwplan is geprojecteerd
enerzijds de bestemming ‘Bedrijfsdoeleinden
(B)’ met de subbestemming ‘BIIsl (slachterij)’ en
anderzijds de bestemming ‘Agrarische doeleinden (A)’.
Voor het gedeelte van het perceel met de bestemming
‘Bedrijfsdoeleinden (B)’ geldt ingevolge artikel 13,
vierde lid, aanhef en onder b, van de planvoorschriften
een bebouwingspercentage van maximaal 71.
2.3. Niet in geschil is dat ten tijde van het nemen van
de beslissing op bezwaar aan de wettelijke vereisten
voor het toepassen van de zogeheten anticipatieprocedure
was voldaan.
2.1.3. Gezien het voorgaande ziet de Afdeling geen
aanleiding zich onbevoegd te achten voor de behandeling
van dit beroep wegens strijd met artikel 6 van het
EVRM. In verband hiermee behoeft het beroep op artikel
13 van het EVRM geen bespreking.
03-29
Uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak
van de Raad van State van 12 februari 2003, nr.
200204123/1, inzake een vrijstelling ex artikel 19
WRO, gemeente Zevenhuizen-Moerkapelle.
Door het verlenen van de vrijstelling voor de gewijzigde
situering van het bouwblok die de beoogde
uitbreiding mogelijk maakt, zijn geenszins de in
het bestemmingsplan voorgeschreven bouwmogelijkheden
vervallen. Derhalve is sprake van een
uitbreiding van de toegestane bebouwingsoppervlakte.
Verder kan niet door middel van een aan de
vrijstelling of bouwvergunning te verbinden voorwaarde
het reeds ingevolge het bestemmingsplan
toegestane maximale bebouwingspercentage worden
teruggebracht.
2.4. Appellante betoogt dat de rechtbank ten onrechte
heeft geoordeeld dat er geen grond is voor het oordeel
dat burgemeester en wethouders bij de afweging van
de betrokken belangen niet in redelijkheid van de bevoegdheid
om vrijstelling te verlenen gebruik hebben
kunnen maken.
2.6. Het college hanteert, zoals desgevraagd ter zitting
is medegedeeld, het beleidsuitgangspunt dat in het algemeen
geen vrijstelling wordt verleend ten behoeve
van de vestiging van niet-agrarische bedrijven op agrarische
bestemmingen. Voorzover dergelijke bedrijven
reeds legaal zijn gevestigd in het buitengebied hanteert
het college het beleidsuitgangspunt dat uitbreiding
met een percentage van 10 à 15 is toegestaan.
In afwijking van dit beleid heeft het college in dit
geval toch vrijstelling verleend, waarbij mede bepalend
is geweest dat de totale oppervlakte van de beoogde
uitbreiding op de beide bestemmingen blijft onder de
reeds ingevolge het bestemmingsplan op de bestemming
bedrijfsdoeleinden toegestane percentage van
71. Het college heeft slechts een wijziging van de situering
van het bouwblok willen toestaan, opdat de beoogde
uitbreiding zou kunnen worden gerealiseerd.
2.7. Hoewel de Afdeling met de rechtbank van oordeel
is dat in dit geval, gelet op de dreigende sluiting van
NIEUWSBRIEF StAB 2 / 2003