Competentiebehoeften en opleiding in de voedingsnijverheid - IPV

Nood aan kennisborging en formele kennisoverdracht
De ploegverantwoordelijke in de kaasafdeling in zuivelbedrijf A is de spilfiguur in de
directe kennisoverdracht naar de werknemers op de werkvloer. Dat systeem
functioneert goed. Wanneer het bedrijf echter te veel rekent op informeel leren, in
het bijzonder door meelopen op de vloer, dan gaat er een deel van de kennis
verloren. Bovendien merkt de ploegverantwoordelijke dat de operatoren een deel
kennis van en het overzicht over het proces verliezen als gevolg van de
verdergaande automatisering en informatisering. De operatoren leren wel
routinezaken via het dagelijks uitvoeren van taken. Maar bij een formele
kennisoverdracht is er een grotere garantie dat het wat, hoe en waarom van
activiteiten aan een bepaalde installatie duidelijk doorgegeven wordt. De bedoeling
is dat ze een diepere kennis van het hele proces en meer technologisch doorzicht
krijgen. Meer kennis verwerven over de aanpalende functies kan niet zomaar on the
job gebeuren. Bovendien krijgen de operatoren een gestructureerde handleiding en
een vast stramien van informatieoverdracht waar ze bij problemen kunnen op
terugvallen. De werkinstructies in deze handleiding mogen niet te omslachtig zijn en
ook niet te beknopt (bijvoorbeeld een slagzin) om geen kennis verloren te laten
gaan. Er is ook nood aan een stabiel medium waar de kennis in geregistreerd wordt.
De kennis van de te verrichten activiteiten bestaat grotendeels op papier, maar wordt
steeds verder uitgewerkt. Het zou nuttig zijn om over een elektronisch medium te
beschikken, maar dit is nog niet voorhanden.
Registreren van informatie rond werkplekleren
Om de activiteiten bij en de resultaten van werkplekleren snel te kunnen opvolgen en te
evalueren vinden sommige bedrijven het belangrijk om gegevens rond werkplekleren te
registreren. Bedrijf A uit de groentenverwerkende nijverheid zoekt naar een efficiënte
registratiemethode. Kant en klare-methoden zijn immers niet zomaar voor handen. Het
bedrijf zoekt uit wat het wil registreren. Het kan niet alles opvolgen en in detail meten en de
methode mag niet te omslachtig worden. Bovendien moet de registratie achteraf gebeuren.
Omwille van de hygiëne mag niemand notaboekjes of pennen in de productieafdeling
meenemen. In december 2005 startte het bedrijf een experiment. Om een geschikte
methode te vinden werden de resultaten van de kwaliteitsopleiding op de werkplek
gemeten. Het bedrijf wil werkplekleren uitdrukkelijk valoriseren zodat iedereen in het bedrijf
de 4inbreng van deze vaak meer informele vorm van leren naar waarde kan schatten.
95