De taal van

dat leerlingen soms uren op het politiebureau zaten en daardoor les-
sen misten.
Eind 1999 presenteerde Nedap in Groenlo iets nieuws: het bedrijf
noemde het zelf een datalogger-een woord uit 1993 maar de kranten
spraken van een spijbelchip of spijbelchipkaart. 'Met de chipcard,' aldus
het ANP op i oktober, 'die iedereen bij zich moet hebben, is het moge-
lijk om tot op de minuut te bekijken hoeveel uren een leerling heeft ge-
mist. De aanwezigheid kan ook buiten het klaslokaal gemeten wor-
den, dus spijbelen met gym is er niet meer bij. Nedap begint over twee
weken een proef met de zogenoemde Datalogger. Alle leerlingen van
Het Graafschapcollege voor middelbaar beroepsonderwijs in Doetin-
chem krijgen een chipcard. De docent in het klaslokaal heeft een appa-
raatje in zijn broekzak dat van een afstandje elektronisch meet wie er
is. De informatie wordt vervolgens verzonden naar een computer.'
Op de opiniepagina van de Volkskrant leidde de berichtgeving over de
spijbelchip tot een kleine discussie die werd samengevat in de koppen
'Spijbelchip is ouderwets middel tegen oude kwaal' en 'Leerlingen ge-
baat bij invoeren spijbelchip'. Wat werkelijk het effect is, zal nog moe-
ten blijken.
Vergelijk plagiaatcon trolemachine.
sporthoofddoekje In 1997 beklaagde een moslimechtpaar zich bij de
Commissie Gelijke Behandeling dat hun dochter op school tijdens de
gymlessen geen hoofddoek mocht dragen vanwege de veiligheid. In
het jaarverslag gebruikte de commissie, bij een samenvatting van deze
zaak, het woord sporthoofddoek, maar daarna werd het nergens meer ge-
bruikt, tot het in 1999 opdook in onder meer de Volkskrant, Trouw, NRC
Handelsblad en het Haarlems Dagblad.
Dat kwam omdat Cindy van den Bremen aan de Eindhovense De-
sign Academy afstudeerde op sporthoofddoekjes. Ook Van den Bremen
was op het probleem gestuit van moslimmeisjes die tijdens het gym-
men hun hoofddoek willen omhouden. 'Er is weieens voorgesteld',
vertelde zij op 6 juli 1999 aan de Volkskrant, 'dat ze bij gym in plaats van
die doek dan maar een badmuts en een hoge strakke coltrui moeten
dragen, maar dat ziet er niet uit. Je staat voor lui met een badmuts op.
Ik wilde een hoofdbedekking maken die veilig is, die voldoet aan de ei-
sen van bedekking - hoofd, haren, hals en nek moeten bedekt zijn - en
die er modieus uitziet.'
[124]