De taal van

de wereld is om in de rij bij de bakker, in de trein of de bus, of in de
wachtkamer bij de tandarts te bellen of opgebeld te worden, maar de
meeste mobiele-telefoonbezitters voelen toch nog een lichte gêne. Ze-
ker is dat de omstanders het vaak een ergerlijke, verstorende en be-
spottelijke vertoning vinden. Als je dan opneemt met je voor- en ach-
ternaam, is meteen duidelijk wie die bespottelijke vertoning verzorgt.
Je staat met naam en toenaam te kijk. Dus dan maar liever "met Jan" of
simpelweg "hallo". Er is nog een andere reden waarom mobiele bel-
lers anders opnemen. Hoewel er wel echtparen zijn die een zaktele-
foon delen, zijn de meeste toch het eigendom van één persoon. De
zaktelefoon wordt beschouwd als een hoogstpersoonlijk apparaat,
een ding dat zich het best thuis voelt in jouw hand, kontzak of koffer-
tje. Degene die opbelt weet dat of hoort het te weten. Opnemen met
"hallo" kan dus volstaan. Wie zou het anders kunnen zijn? Hoe het
ook zij, het aantal hallo-zeggers neemt explosief toe. Net als het aantal
mensen dat alleen nog maar met een voornaam opneemt. Wat nu nog
door velen als onbeleefd wordt ervaren, is binnen een paar jaar de nor-
maalste zaak van de wereld. Het is zelfs mogelijk dat het opnemen met
voor- en achternaam straks wordt gezien als iets achterlijks.'
Natuurlijk heeft de opkomst van de mobiele telefonie ook tot aller-
lei nieuwe woorden geleid. Niet alleen voor nieuwe diensten, maar ook
voor het apparaat zelf. De oudste aanduiding voor de mobiele telefoon
is waarschijnlijk zal