Mens, waar ben je? - CDA

EEN VERKENNING VAN HET CHRISTENDEMOCRATISCHE MENSBEELD‘Je begint door te krijgen hoe de geest van de man werkt... Zolang Sultan de verkeerdegedachten blijft denken, krijgt hij geen eten. Hij krijgt net zolang geen etentot de hongerkrampen zo sterk zijn, zo doorslaggevend, dat hij gedwongen is dejuiste gedachte te denken, namelijk: hoe moet ik bij de bananen komen? ... Bijelke verandering wordt Sultan aangezet tot het denken van de minder interessantegedachte. Vanuit de zuiverheid van de speculatie (waarom gedragen mensen zichzo?) wordt hij meedogenloos gedreven tot het lagere, praktische, instrumenteleredeneren (hoe gebruik je dit om dat te krijgen?) en aldus tot de acceptatie dathij zelf vóór alles een organisme is met eetlust die bevredigd moet worden. Terwijlzijn hele geschiedenis ... hem vragen ingeeft over de rechtvaardigheid van hetuniversum en de plaats die deze strafkolonie daarin inneemt, leidt een zorgvuldiguitgestippeld psychologisch faseplan hem weg van de ethiek en de metafysica naarde nederiger regionen van de praktische rede.’Hoewel hij helemaal niet geïnteresseerd is in het hele bananenprobleem, wordtSultan gedwongen zich daarop te concentreren. Zijn vragen naar rechtvaardigheid,lijden, relaties, het goede leven – zijn vragen naar zin worden verdrongen door het‘lagere, praktische, instrumentele redeneren’. Dat beïnvloedt de manier waarophij zichzelf gaat zien. Hij gaat accepteren dat hij vóór alles een organisme is metbehoeften die bevredigd moeten worden. Maar daarmee verdwijnen zijn dieperezinvragen niet. Misschien komen die wel sterker naar voren dan ooit. Door de eenzijdigemanier van instrumenteel denken wordt het echter steeds moeilijker om datsoort vragen een plaats te geven, om ze te verbinden met de dagelijkse bezighedenwaartoe hij gedwongen wordt.19